Dominik Górski, urodzony 16 kwietnia 1950 roku w Szczecinie, to znana postać w polskim świecie zarządzania i samorządu. W ciągu swojego życia zawodowego zdobył uznanie jako menedżer oraz jako aktywny samorządowiec.
W przeszłości pełnił funkcję prezesa zarządu Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, organizacji, która odgrywa istotną rolę w promowaniu demokracji i wspieraniu lokalnych inicjatyw w Polsce.
Życiorys
Dominik Górski to postać, która w swojej karierze zawdzięcza wiele osiągnięć i doświadczeń w obszarze rolnictwa oraz polityki. Ukończył studia na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej w Szczecinie w 1973 roku, co stanowiło solidny fundament dla jego późniejszych działań zawodowych. Pracował w instytutach naukowych, angażując się w badania związane z uprawą roślin, aż do roku 1988.
W 1980 roku, w trudnym czasie dla Polski, wstąpił do „Solidarności”, gdzie aktywnie uczestniczył w działalności komisji uczelnianej oraz regionalnej komisji wyborczej. Po wprowadzeniu stanu wojennego, Górski nie pozostawał obojętny na sytuację w kraju; organizował pomoc dla ukrywających się działaczy opozycji i brał udział w redakcji drugoobiegowego biuletynu „Z podziemia”. Jego zaangażowanie w obronę wolności obywatelskich wpisuje się w trudną historię opozycji w Polsce.
W 1989 roku Górski był jednym z założycieli lokalnego Obywatelskiego Komitetu Porozumiewawczego Ziemi Szczecińskiej. Po działalności w tym komitecie, przez pewien czas pracował w spółce prawa handlowego. Jego kariera zawodowa pozwoliła mu również pełnić funkcję pełnomocnika wojewody oraz w latach 1990–1991 być członkiem zarządu miasta Szczecina. Przez dwanaście lat, od 1990 do 2002 roku, był radnym miejskim, a w III kadencji pełnił funkcję przewodniczącego rady miejskiej. Lata te zaznaczone były jego przynależnością do Unii Wolności, w ramach której kandydował w wyborach parlamentarnych w 2001 roku.
W 1991 roku objął stanowisko dyrektora Centrum Szkoleniowego Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, co pozwoliło mu kontynuować prace mające na celu wspieranie demokracji lokalnej w Polsce. Później, w wyniku kolejnych zmian, zastąpił Barbarę Imiołczyk na stanowisku prezesa zarządu tej fundacji.
Za swoją działalność był odznaczany wieloma wyróżnieniami. W 2004 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, a pięć lat później Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, co jest świadectwem jego wkładu w rozwój społeczeństwa obywatelskiego. W 1998 roku objął również funkcję konsula honorowego Królestwa Szwecji w Szczecinie, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w sferze międzynarodowych relacji.
Przypisy
- M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 277
- M.P. z 2005 r. nr 3, poz. 25
- Unia pierwsza, „Gazeta Wyborcza” Szczecin nr 149 z 28.06.2001 r., s. 3
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Dariusz Matecki | Elżbieta Romero | Marcin Mastalerek | Carl von Wissmann | Marek Adamkiewicz | Przemysław Słowik | Leszek Smykowski | Mariusz Łapiński | Stanisław Możejko | Piotr Krzystek | Wojciech Wiśniowski | Wojciech Długoborski | Kazimierz Pańtak | Rafał Perl | Jarosław Łasiński | Michał Marcinkiewicz | Patryk Jaskulski | Piotr Rutkowski (polityk) | Rafał Zając | Bogdan Jaroszewicz (polityk)Oceń: Dominik Górski