Carl von Wissmann

Polityka i administracja

Carl Christian Ferdinand von Wissmann to postać historyczna, która odegrała ważną rolę w historii Bydgoszczy. Urodził się 7 września 1787 roku w Szczecinie, a swoją karierę polityczną związał z Królewską Regencją.

Od 1832 do 1841 roku pełnił funkcję prezydenta tego regionu, a jego zasługi zostały docenione przez mieszkańców, co zaowocowało tytułem Honorowego Obywatela Bydgoszczy.

Jego działalność miała znaczący wpływ na rozwój miasta oraz jego społeczności w trudnych czasach.

Życiorys

Carl von Wissmann przyszedł na świat 7 września 1787 roku w Szczecinie. Zanim osiedlił się w Bydgoszczy, pełnił funkcję dyrektora Wyższej Izby Obrachunkowej w Poczdamie. Formalne mianowanie na prezydenta rejencji bydgoskiej odbyło się 31 października 1831 roku, jednak dotarł do miasta dopiero w kwietniu 1832 roku. Ze względu na problemy zdrowotne, objęcie urzędu miało miejsce dopiero 14 sierpnia 1832 roku.

Jego nominacja na stanowisko prezydenta była kontrowersyjna, ponieważ sprzeciwiał się jej ówczesny nadprezydent Prowincji Poznańskiej, Eduard von Flotwell, który ocenił ją jako niewłaściwą z uwagi na brak jego znajomości z rzeczywistością i specyfiką Prus oraz językiem polskim. Ten okres był czasem istotnych zmian ustrojowych, które miały na celu przeprowadzenie reform administracji oraz unifikację z ustrojem Królestwa Prus w obszarach polskich. Główne działania obejmowały:

  • wprowadzenie nowej ordynacji gminnej,
  • uregulowanie statusu prawnego Żydów,
  • stosowanie języka polskiego w urzędach,
  • podniesienie poziomu gospodarczego przez stworzenie warunków dla rozwoju gospodarczego.

Mimo pojawiających się trudności, Wissmann z determinacją realizował politykę Flotwella. Wyróżniał się zaangażowaniem, jednak jego wysiłki często były zbyt obciążające dla jego zdrowia. W celu poprawy kondycji fizycznej kilkakrotnie korzystał z urlopów oraz wyjazdów leczniczych. W tym czasie, kiedy piastował urząd prezydenta bydgoskiej regencji, powstał nowy gmach urzędu przy ulicy Jagiellońskiej, który obecnie jest siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.

Carl von Wissmann był także osobą, która interesowała się sprawami Bydgoszczy. Jako pomysłodawca oraz pierwszy prezes powołanego 30 września 1832 roku Towarzystwa Upiększania Miasta, przyczynił się do wielu działań. Towarzystwo to wkrótce stało się wzorem dla innych miast i dzięki jego działalności w Bydgoszczy zainicjowano:

  • systematyczne zadrzewianie ulic,
  • urządzanie zieleńców i skwerów,
  • budowę promenad i alei spacerowych.

Na jego inicjatywę powstał w 1832 roku park, który później nazwano jego imieniem, dzisiaj znany jako Wzgórze Dąbrowskiego. W 1836 roku zakupił willę za 4500 talarów od Marka Wincentego Chmielewskiego, dyrektora skarbu w Prefekturze Departamentu Bydgoskiego. Villa ta, zlokalizowana nad Brdą przy ulicy Focha 5, stała się później rezydencją prezydentów regencji w Bydgoszczy po jego śmierci.

Wissmann zmarł 12 listopada 1841 roku w Bydgoszczy po długotrwałej chorobie. Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu ewangelickim przy ulicy Jagiellońskiej, obecnie znanym jako Park Ludowy im. W. Witosa. Pośmiertnie został odznaczony Orderem Czerwonego Orła III klasy oraz Orderem Czerwonego Orła ze Wstęgą III klasy.

Honorowy Obywatel Bydgoszczy

W dniu 10 lipca 1833 roku magistrat w Bydgoszczy zaprezentował inicjatywę nadania tytułu Honorowego Obywatela tego miasta. Uroczystość związana z tym wyjątkowym wyróżnieniem odbyła się 7 września 1833 roku, w dniu rocznicy urodzin Carl von Wissmanna.

Odbierając dyplom okolicznościowy, Carl von Wissmann zyskał to zaszczytne odznaczenie w uznaniu jego znaczących osiągnięć, które przyczyniły się do rozwoju zarówno samego miasta, jak i całego regionu bydgoskiego.

Rodzina

Carl von Wissmann, od roku 1812, podjął ważny krok w swoim życiu, wstępując w związek małżeński z Caroline Wilhelmine z rodziny Noeldechen. Ich relacja zaowocowała ósemką dzieci, które wyrosły na osoby znaczące w swoich dziedzinach.

  • Wilhelm Ferdinand Gustav (ur. 1813) – pełnił funkcję referendariusza Wyższego Sądu Krajowego w Bydgoszczy,
  • Wilhelmine Auguste Louise (ur. 1818) – zamężna z radcą sprawiedliwości Johannem Conradem Carlem Löwe,
  • Elisa Caroline Johanna (ur. 1822),
  • Ferdinandine Wilhelmine Marianna (ur. 1823),
  • Friedrich Franz Carl (ur. 1826),
  • Friedrich Wilhelm Philipp Julius (ur. 1828) – osiągnął stopień generała piechoty,
  • August Herrmann Ludwig (ur. 1829),
  • Ferdinandine Francisca Antonie (ur. 1832).

Upamiętnienie

Dla uczczenia pamięci Carla von Wissmanna, w 1832 roku z jego inicjatywy powstał park, który otrzymał nazwę Wismannshöhe. Obecnie jest znany jako Wzgórze Dąbrowskiego. W 1844 roku w tym miejscu wzniesiono pomnik, który, niestety, został zniszczony w 1928 roku.

Oprócz tego, jego imię zostało uhonorowane poprzez nadanie nazwy ulicom znajdującym się w pobliżu tego parku. Dziś są to ulica Filarecka oraz ulica Na Wzgórze Dąbrowskiego.

Oceń: Carl von Wissmann

★★★★★
Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:7