Franz Theodor Kugler

---

Życiorys

Franz Theodor Kugler był osobą o wszechstronnych zainteresowaniach i talentach. Był synem Johanna Georga Emanuela Kuglera, który pełnił funkcję kupca oraz posła duńskiego w Szczecinie. Jego edukacja obejmowała studia z zakresu germanistyki oraz historii sztuki w Berlinie i Heidelbergu. Dodatkowo uczestniczył w zajęciach w berlińskiej Bauakademie, co rozwinęło jego umiejętności inżynieryjne i architektoniczne. W 1829 roku zdał egzamin w Szczecinie, uzyskując certyfikat mierniczego, co świadczy o jego solidnych podstawach technicznych.

Kugler wykazywał również zamiłowanie do muzyki. Uczył się teorii muzyki pod okiem Carla Loewego, a jego talent zaowocował członkostwem w stowarzyszeniu śpiewaczym Carla Friedricha Zeltera. Wziął udział w wykonaniu Pasji według św. Mateusza J.S. Bacha, które odbyło się pod dyrekcją słynnego Felixa Mendelssohna. Jego życie zawodowe na stałe związało się z Berlinem od 1830 roku, gdy postanowił osiedlić się tam na dłużej. Od 1833 roku prowadził wykłady z historii sztuki na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma.

Kugler odbył również podróż badawczą do Włoch, co poszerzyło jego wiedzę o sztuce i architekturze. W 1843 roku rozpoczął pracę w pruskim Ministerstwie Kultury, gdzie pełnił rolę referenta, co pozwoliło mu na dalsze dążenie do upowszechniania wiedzy o sztuce. Współpracował z innym wybitnym artystą, Theodorem Fontanem, w celu wydania rocznika „Argo”, który przyczynił się do rozwoju kulturalnego regionu.

Jako zdolny malarz, Kugler stworzył wiele portretów znanych osobistości, w tym portrety Heinricha Heinego, Josepha von Eichendorffa, Ludwiga Uhlanda oraz Adelberta von Chamisso. W 1830 roku opublikował swoje dzieło pod tytułem Skizzenbuch, które było szkicownikiem zawierającym rytowane arabeski oraz liczne kompozycje i szkice krajobrazów. Towarzyszyły mu także wiersze autorstwa samego Kuglera. Jego dorobek literacki obejmował również publikacje takie jak Pommersche Kunstgeschichte (1840) oraz dwutomową Geschichte der Malerei. Wspólnie z Robertem Reinickiem stworzył Liederbuch für deutsche Künstler (1833). Dodatkowo, Kugler był autorem książek Über die älteren Kirchen Stettins (1833) oraz pracy poświęconej Fryderykowi Wielkiemu, zatytułowanej Geschichte Friedrichs des Grossen (1840), która została zilustrowana przez Adolpha Menzla.

Jego ambicje twórcze nie kończyły się na powyższych dziełach; Kugler pracował także nad obszernym projektem Geschichte der Baukunst, z którego dokończył dwa pierwsze tomy. Oprócz tego napisał popularną pieśń An der Saale hellem Strande, do której muzykę skomponował Friedrich Ernst Fesca. Jego wkład w sztukę i kulturę, zarówno jako malarza jak i pisarza, wciąż jest doceniany i pamiętany.

---

Oceń: Franz Theodor Kugler

---