Hugo Wolff

---

Życiorys

Hugo Wolff przyszedł na świat 9 stycznia 1863 roku w Szczecinie jako syn Alberta, który zajmował się handlem. Swoją edukację rozpoczął w miejskim gimnazjum w Szczecinie, gdzie pomyślnie zdał egzamin dojrzałości. Następnie podjął studia prawnicze na renomowanych uniwersytetach w Lipsku, Fryburgu oraz Berlinie. Ukończywszy te studia, uzyskał stopień referendarza w 1887 roku, po czym swoje pierwsze kroki zawodowe stawiał w Sądzie Obwodowym, pracując w Gartz, Szczecinie, Wiesbaden oraz Frankfurcie nad Menem.

W 1893 roku, jako asesor, objął stanowisko w Zarządzie Miejskim Szczecina w wydziale podatkowym oraz administracji miejskich zasobów. Czasami pełnił także funkcję syndyka, zajmując się sprawami dotyczącymi ubogich oraz zarządzaniem fundacjami. Potem nadzorował dział polityki społecznej w magistracie w Szczecinie, co wiązało się z wdrażaniem systemów ubezpieczeń zdrowotnych oraz opieki nad inwalidami i osobami starszymi. Od 1894 roku kierował nowo utworzoną policją komunalną.

3 września 1895 roku Wolff wystartował w wyborach na wakujące miejsce płatnego radcy magistratu w Bydgoszczy. Rada Miejska dokonała jego wyboru 21 listopada na to stanowisko, decydując o tym stosunkiem głosów 13:11. Jego obowiązki obejmowały między innymi nadzór nad bydgoską policją komunalną. W 1898 roku przejął na krótko kierownictwo tejże policji po śmierci II burmistrza Felixa Dahrenstädta. Uczestniczył również w pracach komisji zajmującej się podziałem podatków miejskich oraz był członkiem miejskiej deputacji szkolnej. W ramach swoich obowiązków przewodniczył bydgoskiemu sądowi przemysłowemu.

Burmistrz Bydgoszczy

W kwietniu 1904 roku zgłosił swoją kandydaturę na nowego II burmistrza Bydgoszczy, z uwagi na rezygnację Hansa Schmiedera, który został przeniesiony do Eisenach. Rada miejska jednogłośnie (30:2) powierzyła mu to stanowisko, co było dowodem na zaufanie do jego dotychczasowej pracy jako radcy magistratu. Rozpoczął swoje obowiązki 22 września 1904 roku, zachowując swoje dotychczasowe kompetencje, zwłaszcza w obszarze nadzoru policyjnego, a także uczestniczył w działalności deputacji teatralnej oraz nadzorował działania Biblioteki Miejskiej.

Otoczony był pasją do kultur oraz sztuki, będąc autorem wielu artykułów dotyczących tych tematów. Był jednym z najbardziej aktywnych członków Niemieckiego Towarzystwa Sztuki i Wiedzy, gdzie przewodniczył wydziałowi sztuk. Hugo Wolff pełnił urząd burmistrza aż do końca pruskiego okresu w Bydgoszczy, uczestnicząc w ważnej chwili historycznej, jaką był akt powrotu Bydgoszczy do Macierzy oraz przekazanie miasta Polakom. Wcześniej zrezygnował z funkcji nadburmistrza Paul Mitzlaff, co uniemożliwiło mu obecność podczas tej uroczystości.

Przekazanie miasta Polsce miało miejsce 19 stycznia 1920 roku. W imieniu polskich władz miasto przejął komisaryczny prezydent Jan Maciaszek. Wolff, jako przedstawiciel niemieckiej społeczności w Bydgoszczy, wyraził zaangażowanie oraz gotowość do współpracy na rzecz przyszłości miasta. Dnia 31 marca 1920 roku zakończył swoją funkcję i opuścił Bydgoszcz. Swoją karierę kontynuował w regencji w Pile, a później w Wiesbaden, gdzie pełnił rolę radcy, a następnie wyższego radcy regencyjnego. W 1927 roku przeszedł na emeryturę, a następnie zdecydował się na przeniesienie do Bad Honnef, gdzie spisał swoje wspomnienia z ostatnich dni obecności Niemców w Bydgoszczy w 1919 roku.

W 1943 roku nadburmistrz Bydgoszczy, Walther Ernst, skierował do Wolffa list gratulacyjny z okazji jego 80. urodzin. Hugo Wolff zmarł 5 sierpnia 1951 roku w Bad Honnef. Był żonaty z Matilde Hege, córką jednego z bydgoskich kupców, a w trakcie swojego pobytu w Bydgoszczy mieszkał przy ul. Toruńskiej 57a. W uznaniu dla jego zasług został uhonorowany Orderem Czerwonego Orła IV klasy.

---

Oceń: Hugo Wolff

---