Roman Czejarek

---

Życiorys

Roman Czejarek rozpoczął swoją karierę medialną tuż po ukończeniu szkoły średniej w V Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Asnyka w Szczecinie. Jego pierwsze kroki zawodowe stawiał w Akademickim Radiu Pomorze, gdzie pełnił funkcje dziennikarza, zastępcy redaktora naczelnego oraz szefa programowego. Kolejnym etapem jego kariery było Polskie Radio Szczecin, gdzie pracował jako reporter i prowadzący program „Studio Bałtyk”.

W tym czasie podejmował także współpracę z licznymi gazetami lokalnymi i ogólnopolskimi, wśród których znajdują się m.in. „Morze i Ziemia”, „Polityka”, „Przegląd Tygodniowy”, „Tygodnik Kulturalny” czy „Karuzela”. W 1986 roku zdobył dużą popularność dzięki reportażowi „Kup Pan czaszkę”, w którym odkrywał szokujące aspekty handlu ludzkimi szczątkami w Polsce. W latach 1986-1990 był korespondentem i współpracownikiem Radiowej Trójki oraz Rozgłośni Harcerskiej.

Od 1991 roku osiedlił się w Warszawie, gdzie w Pierwszym Programie Polskiego Radia prowadził audycje takie jak „Muzyka i Aktualności” oraz „Sygnały dnia”. Rola szefa „Lata z Radiem” przypadła mu od 1992 roku, gdzie zajmował się organizacją wielobranżowych imprez plenerowych oraz tworzeniem dużych tras koncertowych. Przebojowe albumy, które powstały z jego inicjatywy, zdobyły status złotych, platynowych i multiplatynowych, a on sam napisał trzy książki dotyczące historii tej audycji.

Czejarek jest również znanym pomysłodawcą akcji promujących zdrowy styl życia i bezpieczeństwo. Od 2005 roku bierze aktywny udział w charytatywnej akcji „Choinki Jedynki”. W latach 1994-1997 pełnił rolę najmłodszego w historii wiceprezesa i członka zarządu Polskiego Radia S.A. Współpracował z Telewizją Polską w latach 1993-2011, mając możliwość pracy nad programami takimi jak „Kawa czy herbata?” oraz „Pytanie na śniadanie”. Po pewnym czasie, w latach 2012-2013 prowadził program w Grupie TVN, a obecnie od 2024 roku znów pracuje w TVP Info, współprowadzając program „Kiedyś to było”.

Jako autor licznych artykułów pojawił się w takich tytułach jak „Rzeczpospolita”, „Gazeta Wyborcza” oraz wielu innych publikacjach o zasięgu krajowym i regionalnym. W latach 2007-2010 był dziennikarzem Porozumienia Radiowego Plus, a następnie w Grupie Radiowej TIME, gdzie pracował w Radiu VOX FM.

Czejarek był także rzecznikiem prasowym Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie w latach 2008-2010 oraz członkiem jury konkursu „Grand Press” od 1999 do 2019 roku. Wziął udział w jury tegoż konkursu, jednak w 2020 roku zrezygnował z powodu kontrowersji związanych z oceną niektórych wywiadów. Od 2013 roku wspiera Ogólnopolski Konkurs Piosenki Artystycznej OFPA w Rybniku oraz pełni rolę jurora międzynarodowego Festiwalu „Ślimakowe Rytmy”. W 2021 roku dołączył do Rady Programowej Kongresu „Zdrowie Polaków”.

Interesuje się również historią Szczecina, będąc współautorem gry planszowej „Kupiec Szczeciński”, która powstała na podstawie autentycznych wydarzeń z tego miasta. Jest także miłośnikiem dalekich podróży, odwiedzając takie miejsca jak Afganistan, Laos czy Kuba. Jego kolekcja starych pocztówek z Pomorza Zachodniego oraz analogowych płyt liczy tysiące egzemplarzy.

Od 2021 roku prowadzi internetowy kanał radiowy ABBA NON STOP, a jego życie osobiste związane jest z żoną, dwójką dzieci oraz trzema kotami. Ciekawostką jest, że jego babcia była Niemką, a ojciec, wykształcony germanista, urodził się w Berlinie.

Przebieg kariery zawodowej

Roman Czejarek ma bogaty dorobek zawodowy, który obejmuje różnorodne formy działalności radiowej i telewizyjnej. Jego kariera rozpoczęła się w Akademickim Radiu Pomorze, gdzie w latach 1985–1990 pełnił funkcję dziennikarza i szefa programowego. W tym samym czasie pracował również w Polskim Radiu Szczecin jako dziennikarz, rozwijając swoje umiejętności w obszarze mediów lokalnych.

W 1991 roku Czejarek przeszedł do Programu 1 Polskiego Radia, gdzie pracował przez piętnaście lat, angażując się w popularne audycje takie jak „Sygnały dnia” oraz „Lato z radiem”. Równocześnie, w latach 1992–2006 oraz 2010–2015, piastował stanowisko szefa „Lata z Radiem”, organizując trasy koncertowe, które przyciągały szeroką publiczność.

Kolejnym krokiem w jego karierze była praca w TVP1, gdzie od 1993 do 2002 roku występował jako dziennikarz w programie „Kawa czy herbata?”. W latach 1994–1997 Czejarek pełnił również rolę wiceprezesa zarządu Polskiego Radia. W 1999 roku był korespondentem Polskiego Radia podczas szczytu NATO w Waszyngtonie, co podkreśla jego rosnący autorytet na scenie medialnej.

W późniejszych latach Roman Czejarek prowadził wiele programów telewizyjnych, w tym teleturniej „Tele Milenium” w TVP2 w latach 2000–2001 oraz „Nocne Rozmowy” w TVP1 w latach 2001–2003. Pracował także jako dziennikarz w programie „Pytanie na śniadanie” w TVP2 w 2004–2006 oraz 2010-2011.

W okresie 2007–2008 Czejarek był autorem cyklu przewodników „Polska według Czejarka” w Super Expressie, a także prowadził poranny program „Kto rano wstaje” w VOX FM od 2007 do 2010 roku. W 2009 roku był autorem i prowadzącym program „Niezwykłe podróże rzeczy i ludzi” emitowany na TVP1. Jego doświadczenie obejmuje także teleturniej „Gilotyna” w TVP2 w latach 2009-2011.

W następnych latach, od 2010 do 2016 roku, Czejarek był kierownikiem Redakcji Magazynów w Programie 1 Polskiego Radia, gdzie redagował audycję „Cztery pory roku”. Jego działalność nie ograniczała się tylko do mediów tradycyjnych, bowiem w latach 2012–2013 prowadził programy „Raz lepiej, raz gorzej” i „Studio TTV” na TTV.

Od 2016 roku jest związany z Programem 1 Polskiego Radia, gdzie prowadzi cykl wielogodzinnych audycji „na żywo” z różnych miejsc Polski, pod wspólnym tytułem „Jedyne takie miejsce”. W 2021 roku zadebiutował jako autor podcastów #PodróżeCzejarka oraz jako pomysłodawca, autor i prowadzący internetowe radio ABBA NON STOP. Planowanym krokiem na przyszłość jest prowadzenie programu „Kiedyś to było” w TVP INFO od 2024 roku.

Publikacje

Roman Czejarek jest autorem licznych publikacji, które obejmują różnorodne tematy. Jego prace to zarówno książki, jak i współprace nad grami planszowymi. Poniżej przedstawiamy szczegółowy spis jego dzieł, na które warto zwrócić uwagę:

• „Moje Lato z Radiem” (1998, ISBN 83-910006-0-5),
• „Wielkie gotowanie: Lato z Radiem od kuchni” (2003, ISBN 83-89221-16-0),
• „Szczecińskie czterofajkowce” (2005, ISBN 83-921866-8-0),
• „Szczecin na starych pocztówkach” (wyd I 2005, wyd II 2012, ISBN 83-88742-99-X),
• „Zamki na starych pocztówkach” (2006, ISBN 83-7415-101-3, ISBN 978-83-7415-101-6),
• „Swobnica – Wildenbruch” (wyd I 2007, wyd II rozszerzone 2013, ISBN 83-923059-3-0),
• „Szczecin i okolice na starych pocztówkach” (wyd I 2007, wyd II 2012, ISBN 978-83-61253-02-0),
• „Zakony rycerskie na ziemiach pogranicza” (współautor, 2007, ISBN 978-83-924594-3-9),
• „Szczecin przełomu wieków XIX/XX” (wyd I 2008, wyd II uzupełnione 2016, ISBN 978-83-61253-31-0),
• „Polska według Czejarka” (2009, ISBN 978-83-61253-57-0),
• „Szczecin i okolice w obiektywie Maksa Dreblowa” (2009, ISBN 978-83-61805-03-8),
• „Kolorowy Szczecin” (2013, wyd II zmienione 2021, ISBN 978-83-7729-077-4),
• „Tramwaje w Polsce” (współautor, 2013, ISBN 978-83-7729-215-0),
• „Kochane Lato z Radiem” (2014, ISBN 978-83-63656-08-9),
• „Sekrety Szczecina” (2014, ISBN 978-83-7729-223-5),
• „Sekrety Szczecina cz. 2” (2015, ISBN 978-83-7729-268-6),
• „Dlaczego w Szczecinie jest ciepło?” (współautor i redaktor całości, 2016, ISBN 978-83-7729-345-4),
• „Szczecin, którego nie ma” (2016, ISBN 978-83-7729-339-3),
• „Sekrety Pomorza Zachodniego” (2017, wyd II poprawione 2020, ISBN 978-83-7729-394-2),
• „Sekrety Szczecina cz. 3” (2018, ISBN 978-83-7729-381-2),
• „Sekrety polskich kolei” (2019, ISBN 978-83-7729-379-9),
• „Sekrety polskiego lotnictwa” (2020, ISBN 978-83-7729-360-7),
• „Kultowe teleturnieje” (2021, ISBN 978-83-8053-963-1),
• „Sekrety polskiej floty” (2023, ISBN 978-83-7729-716-2),
• „Sekrety Świnoujścia” (2024, ISBN 978-83-7729-484-0).

Warto również wspomnieć, że Czejarek jest współautorem gier planszowych takich jak „Kupiec szczeciński” (2016) oraz „Szczeciński Spekulant” (2017). Jego bogate doświadczenie i różnorodność tematów sprawiają, że jego publikacje są cennym źródłem wiedzy dla wielu czytelników.

Ordery i odznaczenia

Roman Czejarek otrzymał szereg odznaczeń oraz orderów w uznaniu za swoje osiągnięcia i wkład w różne dziedziny życia społecznego oraz zawodowego. Poniżej przedstawiamy listę przyznanych mu wyróżnień:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011),
• Złoty Krzyż Zasługi (2005),
• Srebrny Krzyż Zasługi (2000),
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2012),
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2005),
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1992),
• Złota odznaka honorowa „Za zasługi dla statystyki RP” (1993),
• Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” (1997),
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2024).

Nagrody

Roman Czejarek, uznany dziennikarz radiowy, zdobył liczne nagrody za swoje reportaże, które wyróżniają się jakością i oryginalnością. Wśród jego osiągnięć znajdują się:

• 1986 – „Kup Pan czaszkę” – reportaż roku,
• 1988 – „Kości zostały rzucone” – reportaż roku,
• 1989 – „Układanka” – nagroda specjalna Prezesa Radiokomitetu.

Oprócz reportaży, Czejarek jest autorem słuchowisk radiowych i zdobył nagrodę za najlepsze słuchowisko science-fiction w 1985 roku. Jego osiągnięcia obejmują także liczne nagrody za najlepsze akcje plenerowe i medialne, w tym:

• MediaTrend w 2002 za akcję „Wielkie gotowanie”,
• Srebrny medal Akademii Polskiego Sukcesu w 2003,
• „Biały Kruk” w 2004.

W 2009 roku otrzymał główną nagrodę w kategorii fotografia na VI Festiwalu Twórczości Audiowizualnej Mediatravel. Ponadto, w tym samym roku został uhonorowany tytułem Honorowego „Złotego Inżyniera” w plebiscycie Przeglądu Technicznego.

W 2010 roku wyróżniono go także tytułem Ambasadorem Szczecina, przyznanym przez Radę Miasta oraz Prezydenta Szczecina, Piotra Krzystka. Jego aktywność nie umknęła uwadze Polskiej Organizacji Turystycznej, która w 2019 roku przyznała mu tytuł Turystycznego Dziennikarza Roku 2018 w kategorii audycja radiowa, co było pierwszą tego typu nagrodą w historii tej organizacji.

---

Oceń: Roman Czejarek

---