Waldemar Halota

---

Życiorys

Waldemar Halota, urodzony w 1947 roku, jest synem Henryka i Gertrudy, z domu Maślińska. Po ukończeniu I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1972 roku uzyskał dyplom lekarza medycyny i objął stanowisko asystenta w Klinice Chorób Zakaźnych Instytutu Chorób Wewnętrznych tejże uczelni.

Na przełomie lat 1977 i 1978 odbył sześciomiesięczny staż naukowy na Kubie, gdzie poszerzał swoją wiedzę z zakresu chorób tropikalnych. Po uzyskaniu stopnia doktora nauk medycznych w 1980 roku, przeszedł do Filii AMG w Bydgoszczy, obejmując stanowisko kierownika Kliniki Chorób Zakaźnych, która została przekształcona na Katedrę i Klinikę Chorób Zakaźnych i Hepatologii podczas utworzenia w 1984 roku Akademii Medycznej w Bydgoszczy.

W 1991 roku zdobył stopień naukowy doktora habilitowanego, a dwa lata później awansował na profesora nadzwyczajnego. W latach 1993–1996 pełnił funkcję prorektora tej uczelni. W 2001 roku otrzymał tytuł naukowy profesora, a rok później został profesorem zwyczajnym. Po połączeniu Akademii Medycznej z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu w 2004 roku, kontynuuje pracę na stanowisku profesora zwyczajnego oraz kierownika Katedry.

Łącząc swoją karierę naukową z praktyką medyczną, był promotorem 15 doktoratów oraz opiekunem trzech przewodów habilitacyjnych. Jako recenzent uczestniczył w ocenach kilkudziesięciu prac dotyczących stopni i tytułów naukowych. Od 1981 do 2015 roku pełnił rolę konsultanta w różnych zakresach chorób zakaźnych, zajmując się między innymi funkcjami konsultanta regionalnego i wojewódzkiego. Dodatkowo, od 1992 roku jest biegłym Sądu Okręgowego w Bydgoszczy, a w latach 1999-2001 piastował stanowisko prezesa Okręgowego Sądu Lekarskiego Bydgosko-Pilskiej Izby Lekarskiej.

W ciągu swojej kariery był członkiem licznych ministerialnych komisji oraz krajowych i zagranicznych zespołów ekspertów, które zajmowały się epidemiologią i infektologią. W latach 1997–2003 pełnił rolę prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych, a od 2004 roku kieruje Polską Grupą Ekspertów HCV. Waldemar Halota jest również współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Naukowego AIDS oraz Polskiego Towarzystwa Hepatologicznego.

Był aktywnym uczestnikiem kilku krajowych i międzynarodowych kolegiów redakcyjnych oraz rad naukowych czasopism medycznych. Aktualnie pełni rolę redaktora tematycznego w Przeglądzie Epidemiologicznym i jest członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej CEM oraz zespołu odpowiedzialnego za opracowywanie i aktualizację programu specjalizacji w dziedzinie chorób zakaźnych.

Równocześnie, w latach 1997–2012, pełnił również funkcję dyrektora Wojewódzkiego Szpitala Obserwacyjno-Zakaźnego im. Tadeusza Browicza w Bydgoszczy, przekształcając go w wzorcowy ośrodek diagnostyczno-leczniczy. Życie prywatne Waldemara Haloty związane jest z jego żoną Aleksandrą Gabryelą i czwórką dzieci: Agnieszką, Aleksandrem, Bartoszem i Tomaszem.

Wyróżnienia i nagrody

Wyróżnienia i nagrody przyznane Waldemarowi Halota stanowią znaczącą część jego osiągnięć zawodowych i wpływu na rozwój służby zdrowia. Jego dorobek obejmuje liczne odznaczenia, które świadczą o jego zaangażowaniu oraz profesjonalizmie w dziedzinie medycyny.

• krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• złoty i srebrny krzyż zasługi,
• medal Komisji Edukacji Narodowej,
• odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”,
• odznaczenia regionalne Gdańska i Bydgoszczy.
• nagroda specjalna I stopnia Ministra Zdrowia oraz nagroda Wojewody za stworzenie wzorcowego modelu opieki medycznej nad zakażonymi HIV w Polsce. Otrzymał ponadto sześć nagród indywidualnych Ministra Zdrowia.
• w 2012 roku otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Medycznego w Tarnopolu.
• członek honorowy Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i lekarzy Chorób Zakaźnych, Polskiego Towarzystwa Naukowego AIDS, Polskiego Towarzystwa Hepatologicznego oraz Ukraińskiego Towarzystwa Infektologów.

Te odznaczenia i zaszczyty potwierdzają jego znaczący wkład w walkę z chorobami zakaźnymi oraz promowanie zdrowia publicznego, a także uznanie w środowisku medycznym.

---

Oceń: Waldemar Halota

---