Zbigniew Kozłowski (piłkarz)

---

Kariera piłkarska

Początkowe doświadczenia zawodowe Zbigniewa Kozłowskiego na boisku miały miejsce w szczecińskim klubie, gdzie zadebiutował w kategorii trampkarzy starszych w sierpniu 1968 roku. W następnych latach jego zmagania toczyły się w rozgrywkach juniorskich, a kluczowym momentem był jego debiut w ekstraklasie, który miał miejsce 28 sierpnia 1973 roku. W tym dniu zagrał w domowym meczu przeciwko Stali Mielec, kończącym się wynikiem 0:2. Wkrótce potem, jego umiejętności na boisku sprawiły, że stał się podstawowym stoperem „Portowców”.

W latach 1973-1977 oraz 1981-1983 Zbigniew Kozłowski wystąpił w 178 meczach I ligi, zdobywając cztery bramki. Brał również udział w rozgrywkach o Puchar Polski, w których drużyna Pogoni Szczecin dwukrotnie docierała do finału. W sezonie 1980/81 zespół przegrał po dogrywce z Legią Warszawa 0:1, a w następnym roku ponownie zakończył rozgrywki w finale, tym razem ulegając Lechowi Poznań w takim samym stosunku. Koszulka Pogoni była noszona przez niego w łącznie 268 oficjalnych meczach, gdzie dość wyjątkowo, przez całą karierę, nie ujrzał żółtej kartki.

W październiku 1976 roku Zbigniew Kozłowski został wspomniany w wyborze przez selekcjonera reprezentacji Polski, Jacka Gmocha, do wyjazdowego meczu eliminacyjnego mistrzostw świata 1978, który odbył się w Portugalii, zakończonego wynikiem 2:0. Pomimo obecności w kadrze nie udało mu się zadebiutować, gdyż nie został wpisany na listę sędziowską.

Niestety, w grudniu 1977 roku, w czasie wyjazdowego meczu z ŁKS Łódź (0:0), Zbigniew doznał poważnej kontuzji nogi, która zmusiła go do przerwy w grze aż do końca sezonu 1978/79.

Po zakończeniu kariery w Polsce, w latach 1984-1987, reprezentował barwy szwedzkiego klubu Kinna IF. Jego związki z piłką nożną nie zakończyły się wraz z zakończeniem kariery; Zbigniew Kozłowski aktywnie wspierał Stowarzyszenie Oldbojów Pogoni Szczecin im. Floriana Krygiera. Ostatni raz miał zaszczyt wystąpić w oficjalnym meczu piłkarskim 20 maja 2007 roku, gdy wziął udział w spotkaniu klasy B z Derbami Ulikowo, które zakończyło się wynikiem 12:0. W tym meczu zdobył jedną z bramek, skutecznie wykonując rzut karny.

Kariera trenerska

W latach 1991–1995, Zbigniew Kozłowski pełnił rolę asystenta kilku trenerów w szczecińskim klubie Pogoń. Ponadto, w okresie od 1994 do 1996 roku, prowadził zespół rezerw tego klubu, zdobywając cenne doświadczenie w pracy trenerskiej.

W sezonie 1997/98, w rundzie jesiennej, szkoleniowiec podjął się pracy z drużyną Chemika Police. Niestety, zespół nie zdołał utrzymać się w drugiej lidze i na wiosnę tego samego roku spadł do III ligi. Po tej nieudanej przygodzie, od sierpnia 1999 do marca 2000 Kozłowski pracował w Odrze Szczecin, gdzie również nie udało się uniknąć degradacji do trzeciego poziomu rozgrywek.

Później trzykrotnie obejmował zespół Błękitnych Stargard Szczeciński. W latach 2001-2002 pod jego wodzą drużyna zdołała awansować do III ligi, a na półmetku rozgrywek 2002/03 znajdowała się na czołowej pozycji w tabeli. Kozłowski powrócił na to stanowisko w maju 2003 i z sukcesem dokończył kampanię o awans do zaplecza ekstraklasy. Niestety, po krótkim czasie ponownie zakończył współpracę z klubem, a jego ostatni epizod z Błękitnymi przypadł na lata 2005–2006, gdy zespół występował w IV lidze.

W lecie 2003 roku, przez krótki czas prowadził nową drużynę Pogoni Szczecin, która miała zastąpić klub w IV lidze po spadku z ekstraklasy. Jesienią 2003 najpierw pracował w czwartoligowej Redzie-Meridzie Trzebiatów, a następnie w trzecioligowej Zorzy Dobrzany, która w trakcie przerwy zimowej wycofała się z rozgrywek. Z kolei od kwietnia 2004 przez kilka miesięcy trenował trzecioligową Polonię Słubice.

Zbigniew Kozłowski wielokrotnie znajdował zatrudnienie w klubie Iskierka Śmierdnica, gdzie pracował w latach 2004–2005, 2007–2008, 2009 oraz 2013. W 2008 roku, jego zespół dzięki barażom uzyskał promocję z klasy okręgowej do tytularnej V ligi, mimo że po reorganizacji systemu rozgrywkowego wciąż był to szósty poziom w hierarchii futbolowej w Polsce. Jesienią 2009 przyczynił się do spadku Iskierki do klasy okręgowej po pół roku.

Na początku 2006 roku objął stanowisko w Sokole Pyrzyce, z którym odniósł sukces w postaci zwycięstwa w V lidze, co zaowocowało awansem na wyższy szczebel. Mimo to, przed końcem sezonu opuścił klub. Na niższym poziomie rozgrywkowym trenował Sokół także w sezonie 2010/11. W latach 2006/07 i 2008/09 prowadził Arkonię Szczecin na odpowiednio czwartym i szóstym poziomie, jednak pierwszy sezon zakończył się spadkiem drużyny niżej.

Latem 2010, nazwisko Zbigniewa Kozłowskiego znalazło się na liście szkoleniowców Błękitnych Orneta, którzy występowali na piątym poziomie rozgrywkowym.

Życie prywatne

Zmarł w szpitalu przyul. Jagiellońskiejw Szczecinie z powodu wylewu w wieku 65 lat.

Statystyki klubowe

W sekcji poświęconej statystykom klubowym Zbigniewa Kozłowskiego prezentowane są szczegółowe wyniki jego występów w różnych klubach.

Klub	Sezon	Liga	Liga		Puchar		Inne		Suma
			Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
Pogoń Szczecin	1973/1974	I liga	13	0	_	0	—		13	0
	1974/1975	I liga	28	2	_	0	—		28	2
	1975/1976	I liga	30	0	_	0	—		30	0
	1976/1977	I liga	28	1	_	0	_	_	31	1
	1977/1978	I liga	16	0	_	0	_	_	16	0
	1978/1979	I liga	0	0	0	0	—		0	0
	1979/1980	II liga	_	_	_	0	—		_	_
	1980/1981	II liga	_	_	_	1	—		_	_
	1981/1982	I liga	30	0	_	2	—		30	0
	1982/1983	I liga	30	1	_	0	_	_	30	1
	1983/1984	I liga	3	0	_	0	_	_	3	0
	Ogólnie		178	4	_	3	3	0	181	7
Pogoń Szczecin Nowa	2006/2007	Klasa B	1	1	—		—		1	1
Ogólnie w karierze			179	5	_	3	3	0	182	8

Sukcesy piłkarskie

Poniżej przedstawione są osiągnięcia piłkarskie Zbigniewa Kozłowskiego, które odzwierciedlają bogaty dorobek w jego karierze.

• Pogoń Szczecin – I liga, trzecie miejsce: 1983/84,
• Puchar Polski, finał: 1980/81, 1981/82,
• Puchar Intertoto, zwycięstwo: 1977, 1983,
• II liga, mistrz i awans do I ligi: 1980/81,
• Pogoń Szczecin Nowa – Klasa B (grupa Szczecin), mistrz i awans do klasy A: 2006/07.

---

Oceń: Zbigniew Kozłowski (piłkarz)

---