Ewa Pilawska

---

Życiorys

Ewa Pilawska jest ważną postacią w polskim świecie teatralnym, pełniąc funkcję wiceprezesa Związku Pracodawców Unia Polskich Teatrów. Posiada wykształcenie teatrologiczne, ukończyła studia w obszarze kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim.

Od 13 października 1995 roku sprawuje stanowisko Dyrektora Teatru Powszechnego w Łodzi, wcześniej przez 6 lat pełniła obowiązki kierownika oraz przez 3 lata jako zastępca dyrektora teatru w latach 1992-1995. Jej doświadczenie zawodowe w połączeniu z pasją do teatru przyczyniło się do wielu znaczących zmian w instytucji.

W 1990 roku Minister Kultury i Sztuki wdrożył kategoryzację teatrów w Polsce, w której Teatr Powszechny otrzymał najniższą kategorię C. Kiedy Ewa Pilawska objęła stanowisko dyrektora, stawiła czoła kryzysowi instytucjonalnemu oraz widmu likwidacji teatru. Dążyła do reformy zarówno w strukturze, jak i programie artystycznym tej placówki. W jej czasie zainicjowano nową strategię repertuarową, co znacząco wzbogaciło artystyczny profil Teatru Powszechnego w Łodzi.

W wyniku jej działań zredukowano zatrudnienie z pierwotnych 130 miejsc do około 50 etatów pracowników w danym roku. Te zmiany były kluczowe dla funkcjonowania tej instytucji.

W listopadzie 2010 roku, na skutek starań Ewy Pilawskiej, rozpoczęła się budowa Małej Sceny, która została częściowo sfinansowana ze źródeł unijnych. Scena ta została oddana do użytku w 2013 roku, po ponad 60-letnich staraniach Teatru Powszechnego.

Ewa Pilawska jest autorką koncepcji programowej pod nazwą „Teatr Blisko Ludzi”. W ramach tej idei realizowane są różnorodne inicjatywy, takie jak Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych, Polskie Centrum Komedii, Teatr dla niewidomych i słabo widzących oraz projekt „Dziecko w sytuacji”. Jej praca przyczynia się do integracji teatru z lokalną społecznością oraz promocji sztuki wśród różnych grup odbiorców.

Autorskie projekty

Polskie Centrum Komedii

Ewa Pilawska podjęła ambitne wyzwanie, tworząc Polskie Centrum Komedii, które ma na celu szeroko zakrojoną debatę nad rolą i znaczeniem komedii w dzisiejszym świecie. Inicjatywy takie jak ta są niezbędne dla ożywienia i promocji komedii jako istotnego gatunku artystycznego.

W ramach Centrum odbywa się cyklicznie ogólnopolski konkurs o nazwie Komediopisanie, który zachęca twórców do eksplorowania i tworzenia dzieł w gatunku komediowym. Konkurs ten jest doskonałą okazją dla autorów, aby podzielili się swoimi pomysłami i oryginalnymi koncepcjami.

Utworzono także specjalną radę składającą się z autorytetów w dziedzinie komedii, takich jak prof. Dobrochna Ratajczakowa, Juliusz Machulski oraz Maciej Wojtyszko. Ich doświadczenie i wiedza są nieocenionym wsparciem w organizacji warsztatów oraz paneli dyskusyjnych, które koncentrują się na wszelakich aspektach komedii i twórczości komediowej.

W 2010 roku Teatr Powszechny miał zaszczyt wydać pierwszy tom „Antologii współczesnej polskiej komedii”, który zebrano na podstawie tekstów wyłonionych w ramach dwóch edycji konkursu „Komediopisanie”.

Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych

Ważnym wydarzeniem w kalendarzu kulturalnym Łodzi jest Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Festiwal ten, będący prekursorem wielu innych wydarzeń teatralnych, zyskał miano jednego z kluczowych festiwali w Polsce. Od swojego powstania Festiwal przekształcał się i dostosowywał do zmieniających się realiów, gromadząc najważniejszych artystów zarówno z kraju, jak i zza granicy.

Teatr dla osób niewidomych i słabo widzących

„Teatr dla niewidomych i słabo widzących” to wyjątkowy projekt zainicjowany przez Ewe Pilawską w 2005 roku, zrealizowany we współpracy z Teresą Wrzesińską. Od tamtej pory odbyło się aż 71 premier, które są jedynymi tego typu wydarzeniami w Polsce. Każda nowa premiera powstaje jako inscenizacja oryginalnego tekstu, co pozwala widzom na doświadczenie zupełnie nowych narracji.

W ramach tego projektu przykłada się ogromną wagę do dostosowania spektakli do potrzeb osób niewidomych i słabo widzących. Dźwięki, didaskalia i szczegółowe opisy przestrzeni są istotnym elementem, który tworzy pełniejszą wizję teatralną. Współpraca z Radiem Łódź umożliwia także rejestrację spektakli, co jest wsparciem dla tych, którzy nie mogą być obecni na miejscu. Projekt ten cieszy się uznaniem oraz wieloma nagrodami, w tym odznaczeniem prezydenta Europejskiej Unii Niewidomych.

Dziecko w sytuacji

Projekt „Dziecko w sytuacji” to cykl edukacyjny, który stawia sobie za cel zwrócenie uwagi na trudności, z jakimi borykają się dzieci i młodzież w obliczu różnych wyzwań życiowych. Do roku 2021 zrealizowano dwanaście spektakli, takich jak „Niezwykły dom Pana A.” czy „Odwaga”, w ramach których towarzyszyły warsztaty rozwijające wrażliwość młodych ludzi w kontekście ważnych społecznych tematów.

To podejście, oparte na innowacyjnych metodach teatralnych, umożliwia młodym widzom przystępne poznawanie ważnych kwestii, które kształtują ich osobowości oraz tożsamość.

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

W swojej karierze Ewa Pilawska zdobyła wiele znaczących nagród, wyróżnień oraz odznaczeń, które podkreślają jej wkład w kulturę polską i działalność artystyczną. Oto niektóre z nich:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Srebrny Medal Zasłużonych Kulturze – Gloria Artis,
• Brązowy Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis,
• Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego,
• Srebrny Krzyż Zasługi przyznany przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego,
• odznaczenie Ministra Kultury i Sztuki Zasłużony Działacz Kultury,
• tytuł Łodzianki Roku 2017 w plebiscycie Radia Łódź,
• Energia Kultury 2015 – Człowiek Kultury 2015 roku,
• odznaczenie Zasłużony dla Miasta Łodzi,
• tytuł Łodzianki Roku 2001,
• Nadzwyczajna Złota Maska za zbudowanie zespołu Teatru Powszechnego, konsekwentne budowanie repertuaru oraz stworzenie Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuk Przyjemnych,
• Specjalna Nagroda Wielkiej Kapituły Loży Przyjaciół Teatru Powszechnego (czerwiec 2003) za przywrócenie wartości Teatru Powszechnego,
• wyróżnienie w rankingu 100 Polek, organizowanym przez miesięcznik Pani,
• wyróżnienie w ramach plebiscytu Gazety Wyborczej – 15 Łodzian na 15-lecie, uznana za jedną z najbardziej wpływowych osób ostatniego 15-lecia,
• nagroda specjalna Ministra Kultury Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Ujazdowskiego za nieocenione zasługi dla kultury polskiej,
• laureatka pierwszej edycji medalu Pro publico bono im. Sabiny Nowickiej,
• Złota Odznaka Honorowa Polskiego Związku Niewidomych za stworzenie pierwszego Teatru Czytanego dla osób niewidzących i słabo widzących, za jego kontynuację i artystyczny rozwój,
• wyróżnienie prezydenta Europejskiej Unii Niewidomych lorda Colina Low za inicjatywę Teatr Czytany dla niewidomych i słabo widzących.

Te wyróżnienia pokazują jej zaangażowanie oraz pasję w szerzeniu kultury i sztuki w Polsce.

Premiery zrealizowane w Teatrze Powszechnym w Łodzi za dyrekcji Ewy Pilawskiej

Oto dziś szczególne zestawienie premier teatralnych, które miały miejsce w Teatrze Powszechnym w Łodzi podczas dyrekcji Ewy Pilawskiej. Każda z tych sztuk, reżyserowanych przez uznanych artystów, wnosiła coś wyjątkowego do kulturalnego krajobrazu regionu.

• Mały Książę autorstwa Antoine’a de Saint-Exupery, w reżyserii Cezarego Domagały, zadebiutował 9 grudnia 1995 roku.
• Odbita sława, dzieło Ronald Harwooda, zostało wystawione 17 lutego 1996 roku, pod czujnym okiem Marcina Sławińskiego.
• Przyszedł mężczyzna do kobiety, sztuka Siemiona Złotnikowa, miała swoją premierę 16 marca 1996 roku, w reżyserii Jacka Orłowskiego.
• W maju 1996 roku odbył się recital Kitty, prowadzone przez Marian Półtoranos.
• Obiecanki cacanki, utwór Neila Simona, zadebiutował 22 czerwca 1996 roku, w reżyserii Wojciecha Adamczyka.
• Rozmowy z katem, jedno z czołowych dzieł Kazimierza Moczarskiego, miało premierę 11 października 1996 roku, w debiucie reżyserskim Rafała Sabały.
• Czarodziej z Oz według L. Franka Bauma został zaprezentowany 24 października 1996 roku, reżyseria Janina Niesobska.
• Pomysł na morderstwo w wykonaniu Edwarda Taylora, miał premierę 8 listopada 1996 roku, w reżyserii Marcina Sławińskiego.
• Skiz Gabrieli Zapolskiej zadebiutował 12 grudnia 1996 roku.
• O co biega? według Paula Kinga, premierowo zaprezentowano 25 stycznia 1997 roku, reżyserska wizja Marcina Sławińskiego.
• Nasze miasto Thortona Wildera na scenie pojawiło się 21 marca 1997 roku, w reżyserii Wojciecha Adamczyka.
• W małym dworku według Stanisława Ignacego Witkiewicza miał premierę 21 września 1997 roku, reżyseria Rafał Sabała.
• Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej zadebiutowała 9 listopada 1997 roku, kierownictwo artystyczne Agnieszka Glińska.
• Letnicy to przedstawienie dyplomowe aktorów PWSFTViT, które premierowo odbyło się 23 listopada 1997 roku, reżyseria Jacek Orłowski.
• Przeboje kabaretowe. Wieczór I to wydarzenie z 21 lutego 1998 roku, reżyseria Lena Szurmiej.
• Balladyna Juliusza Słowackiego, miał premierę 27 marca 1998 roku, w opracowaniu Wojciecha Adamczyka.
• Króliki w wykonaniu Coline Serreau miały miejsce 23 maja 1998 roku, w reżyserii Eugeniusza Korina.
• Gracze autorstwa Mikołaja Gogola premierę miały 3 października 1998 roku, reżyseria Jacek Orłowski.
• Kocham Paryż. Przeboje kabaretowe. Wieczór II zadebiutował 9 stycznia 1999 roku, z rąk Jerzego Bielunasa.
• Skąpiec Moliera zyskał uznanie 24 lutego 1999 roku, w reżyserii Artura Tyszkiewicza.
• Szalone nożyczki według Paula Portnera miały swoją prapremierę polską 27 marca 1999 roku, pod kierunkiem Marcina Sławińskiego.
• Damy i huzary Aleksandra Fredry zadebiutowały 15 stycznia 2000 roku, w reżyserii Agnieszki Glińskiej.
• Piękna z laguny Bruno Castana miała premierę 29 kwietnia 2000 roku, w reżyserii Wojciecha Adamczyka.
• Czego nie widać, dzieło Michaela Frayna, zadebiutowało 16 września 2000 roku, pod okiem Eugeniusza Korina.
• Rany julek, czyli Tuwim wstawiony, odbył swoją premierę 13 października 2000 roku, reżyser Marek Pacuła.
• Zemsta Fredry zyskała popularność 17 lutego 2001 roku, w reżyserii Marcina Sławińskiego.
• Ferdydurke Witolda Gombrowicza miało premierę 22 września 2001 roku, w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza.
• Końcówka Samuela Becketta pojawiła się 7 listopada 2001 roku, reżyseria Krzysztof Bauman.
• Kiedy kota nie ma… to sztuka Johnnie Mortimera i Briana Cooke’a, której premierę zorganizowano 9 marca 2002 roku, pod przewodnictwem Wojciecha Adamczyka.
• Sztuka Yasminy Rezy, zatytułowana po prostu „Sztuka”, miała swoją premierę 11 maja 2002 roku.
• Pół żartem pół sercem autorstwa Ken Ludwiga miała prapremierę 9 listopada 2002 roku, w reżyserii Marcina Sławińskiego.
• Dwanaście godzin z życia kobiety zadebiutowało 7 grudnia 2002 roku, pod okiem Andrzeja Poniedzielskiego.
• Lament Krzysztofa Bizio odbył swoją prapremierę 8 lutego 2003 roku, w reżyserii Tomasza Mana.
• Szatan z siódmej klasy Kornela Makuszyńskiego był prezentowany 10 maja 2003 roku, reżyser Józef Skwark.
• Piękna Lucynda autorstwa Mariana Hemara zadebiutowała 27 września 2003 roku, w reżyserii Eugeniusza Korina.
• Opowieści o zwyczajnym szaleństwie według Petra Zelenki premierowo zaskoczyły 4 kwietnia 2004 roku, pod przewodnictwem Waldemara Śmigasiewicza.
• Małe miasteczka, reżyserowane przez Zbigniewa Szczapińskiego, miały premierę 22 maja 2004 roku.
• Dziś wieczorem: Lola Blau autorstwa Georga Kreislera, premierowo zaskoczyło 5 września 2004 roku, reżyseria Andrzej Ozga.
• Testosteron według Andrzeja Saramonowicza, zadebiutował 25 września 2004 roku.
• Według Edwarda Taylora lekcje stepowania, mają prapremierę polską 25 kwietnia 2005 roku, pod okiem Krystyny Jandy.
• Śluby panieńskie Aleksandra Fredry ukazały się 1 października 2005 roku, reżyseria Marcin Sławiński.
• Za rok o tej samej porze, zaprezentowane jako spektakl z cyklu Teatr dla niewidomych i słabo widzących, odbyło się w listopadzie 2005 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Tomek Sawyer – trzeba umieć sobie radzić, premierował 26 listopada 2005 roku, w reżyserii Piotra Ziniewicza.
• Po latach o tej samej porze znowu powtórzone, jako klasyczna sztuka, miało swoją premierę 8 lutego 2006 roku, pod reżyserią Ewy Pilawskiej.
• Dzieła wszystkie Szekspira, w reżyserii Włodzimierza Kaczkowskiego, były dostępne 12 marca 2006 roku.
• Miasteczko, w którym czas się zatrzymał autorstwa Bohumiła Hrabala miało premierę 29 kwietnia 2006 roku, w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej.
• Zabawa w życie odbyła się 28 maja 2006 roku, w reżyserii Williama Halla.
• Samotne serca, jako kolejne dzieło z cyklu teatralnego, zaprezentowane w dniu 7 czerwca 2006 roku, przez Ewę Pilawską.
• Pamiętajcie o ogrodach, będący rozważaniami na dworcu w oparciu o teksty Jonasza Kofty, miał premierę 9 września 2007 roku, pod reżyserią Julii Wernio.
• Napis, sztuka Geralda Sibleyrasa, miała swoje wystawienie 22 października 2006 roku, w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza.
• Weekend na farmie, zaprezentowane w ramach cyklu Teatr dla niewidomych i słabo widzących, odbyło się 25 października 2006 roku, reżyseria Ewa Pilawska.
• Jeszcze jedne do puli?! zadebiutowało 27 stycznia 2007 roku, pod przewodnictwem Tomasza Dutkiewicza.
• Miłość i polityka miała swoją premierę 20 lutego 2007 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Przyjazne dusze przedstawione zostały 25 kwietnia 2007 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Ptasie radio, widowisko związane z licytacją na rzecz Fundacji Krwinka, zadebiutowało 1 czerwca 2007 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Życie szkodzi zdrowiu, premierowane 27 czerwca 2007 roku, było również w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Wesela w domu według Bohumila Hrabala zorganizowały premierę 7 października 2007 roku.
• Kabaret…wieczór ósmy odbył się 9 listopada 2007 roku, pod reżyserią Marka Pacuły.
• Przyszłości nie da się zmienić autorstwa Anne Marie Etienne miało premierę 12 grudnia 2007 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Wieczór kawalerski w reżyserii Marcina Sławińskiego premierował 6 stycznia 2008 roku.
• Samotne serca, jako kolejne wykonanie, miały premierę 2 lutego 2008 roku, w reżyserii Tomasza Dutkiewicza.
• Zatrudnimy starego klauna, reżyser Justyna Celeda, premierowa sztuka z 25 kwietnia 2008 roku.
• Plotka autorstwa Francisa Vebera, miała swoją premierę 17 maja 2008 roku.
• Przerżnąć sprawę, spektakl z cyklu Teatr dla niewidomych i słabo widzących, miał premierę 22 października 2008 roku, reżyseria Ewy Pilawskiej.
• Psychoterapolityka, premierowana 8 listopada 2008 roku, w reżyserii Marcina Sławińskiego.
• Roszada, kolejna sztuka z cyklu Teatr dla niewidomych i słabo widzących, miała premierę 26 listopada 2008 roku.
• Next-ex według Juliusza Machulskiego odbyło się 25 stycznia 2009 roku, reżyseria Justyna Celeda.
• Miłość mi wszystko wyjaśnia, utwór poetycki Karola Wojtyły premierę miał 2 kwietnia 2009 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Matka brata mojego syna według Pawła Mossakowskiego miała premierę od 25 kwietnia 2009 roku.
• Rok magicznego myślenia, spektakl według Joan Didion, zadebiutował 14 maja 2009 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Nigdy nie zakocham się, prezentowany przez Ewę Pilawską, miał premierę 23 czerwca 2009 roku.
• 39 stopni, według Johna Buchana oraz filmu Alfreda Hitchcocka, organizacja wejścia miała miejsce 10 października 2009 roku.
• Duety, kolejne dzieło Peter Quiltera, miało premierę 28 października 2009 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Duety II, również według Peter Quilter miały debiut 25 listopada 2009 roku.
• Niezwykły dom pana A, sztuka z cyklu Teatr dla niewidomych i słabo widzących, premierowała 17 grudnia 2009 roku, kierownictwo Ewy Pilawskiej.
• Komedia romantyczna w reżyserii Marcina Sławińskiego miała swoją prapremierę 30 stycznia 2010 roku.
• Kolacja dla głupca, zaprezentowana 27 lutego 2010 roku, w reżyserii Pawła Aignera.
• Matka brata mojego syna, drugie wykonanie w reżyserii Ewy Pilawskiej, miało premierę 18 marca 2010 roku.
• Kochanowo i okolice, reżyseria Aldona Figury, odbyło się 16 maja 2010 roku.
• Weekend na wsi, kolejna sztuka w reżyserii Ewy Pilawskiej, pojawiła się 30 czerwca 2010 roku.
• Bez tytułu, sztuka napisana przez uczestników warsztatów dramaturgicznych, zadebiutowała 25 października 2010 roku.
• Podwójny akt w reżyserii Ewy Pilawskiej miał premierę 15 grudnia 2010 roku.
• Bóg mordu według Yasminy Rezy, zadebiutował 15 stycznia 2011 roku, w reżyserii Katarzyny Kalwat.
• Weekend na wsi, w reżyserii Jarosława Stanieka, miała premierę 16 kwietnia 2011 roku.
• Kobieta, sztuka w reżyserii Ewy Pilawskiej, zadebiutowała 11 maja 2011 roku.
• Letnisko na łódzkiej scenie miało premierę 28 maja 2011 roku, w reżyserii Bartosza Zaczykiewicza.
• Kantata na cztery skrzydła, zorganizowana przez Ewy Pilawskiej miała premierę 15 czerwca 2011 roku.
• Molier w pudełku, w reżyserii Piotra Lauks, premierowo zaprezentowane 12 października 2011 roku.
• Życie, w reżyserii Pawła Aignera, miało premierę 22 października 2011 roku.
• Dzieła wszystkie Szekspira, w reżyserii Ewy Pilawskiej, ponownie zaprezentowano 30 listopada 2011 roku.
• Wybuchowe sztuki w reżyserii Macieja Wojtyszko miały premierę 21 stycznia 2012 roku.
• Następnego dnia rano, dzieło według Petera Quiltera w reżyserii Ewy Pilawskiej, premierowało 26 kwietnia 2012 roku.
• Mayday 2, pod okiem Marcina Sławińskiego, miało premierę 21 kwietnia 2012 roku.
• Spiski według Wojciecha Kuczoka materiałem premierowym 20 października 2012 roku.
• Scena na wypadek deszczu według Olivera Cotton, w reżyserii Waldemara Raźniaka, odbyło się 12 stycznia 2013 roku.
• Roma i Julian, realizowane w cyklu dla niewidomych teatralnych, miało premierę 31 stycznia 2013 roku.
• Artyści prowincjonalni zadebiutowali 8 marca 2013 roku, w reżyserii Weroniki Szczawińskiej.
• Podróż zimowa, w reżyserii Maji Kleczewskiej, premierował 23 marca 2013 roku.
• Rewolucja balonowa, premierująca w reżyserii Ewy Pilawskiej, miała premierę 17 kwietnia 2013 roku.
• Dobre rzeczy, według Liz Lochhead, miało premierę 25 maja 2013 roku.
• Niezwykły dom Pana A., w reżyserii Ewy Pilawskiej, miało premierę 1 czerwca 2013 roku.
• Nikt nie jest doskonały, zorganizowane w reżyserii Ewy Pilawskiej, premierowało 5 czerwca 2013 roku.
• Boeing, Boeing, zadebiutowany 13 września 2013 roku, w reżyserii Giovanny Castellanos.
• Tu-wim na scenie, odbyła się prapremiera 5 października 2013 roku.
• Boski romans, w reżyserii Ewy Pilawskiej, miał premierę 13 listopada 2013 roku.
• Wznowienie, w reżyserii Ewy Pilawskiej, miało premierę 11 grudnia 2013 roku.
• Noc w Prowansji w reżyserii Ewy Pilawskiej, odbyło się 19 lutego 2014 roku.
• Uwolnić karpia, w reżyserii Krystyny Meissner, miało prapremierę 16 marca 2014 roku.
• Odyseja według Paweła Miśkiewicza, premierowała 29 marca 2014 roku.
• Mój tata chce latać jak ptak, w reżyserii Ewy Pilawskiej, premierowo zaskoczyła 9 kwietnia 2014 roku.
• Sobowtór według Eric Elice, premierował 14 maja 2014 roku.
• Prawda, w reżyserii Marcina Sławińskiego miała premierę 31 maja 2014 roku.
• Mój tata chce latać jak ptak, w reżyserii Ewy Pilawskiej, zadebiutował 15 czerwca 2014 roku.
• Obietnica poranka, premierująca 25 czerwca 2014 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Czad, pomysł roji Aleksandra Listwan, premierował 28 czerwca 2014 roku.
• Hotel Minister, autorstwa Raya Cooneya, miała premierę 11 października 2014 roku.
• Proszę zejść ze sceny według John Chapman, premierowała jako dzieło z cyklu dla niewidomych 15 października 2014 roku.
• Najdroższy według Francisa Vebera, premierował 3 grudnia 2014 roku.
• Rycerz Niezłomny, w reżyserii Ewy Pilawskiej miał premierę 17 grudnia 2014 roku.
• Oś, zorganizowane w reżyserii Filipa Gieldona, premierowały 21 lutego 2015 roku.
• Szkoła żon, pod przewodnictwem Janusza Wiśniewskiego 14 marca 2015 roku.
• Wytwórnia piosenek według Macieja Karpińskiego premierowała 11 kwietnia 2015 roku.
• Stopklatka, miała swoją premierę 24 kwietnia 2015 roku.
• Zakochajmy się, w reżyserii Ewy Pilawskiej, premierowało 29 kwietnia 2015 roku.
• Oczy nieba, w reżyserii Ewy Pilawskiej, premierowały 20 maja 2015 roku.
• Brancz, według Juliusza Machulskiego miała premierę 30 maja 2015 roku.
• Oczy nieba, ponownie w wykonaniu Ewy Pilawskiej, miało premierę. 13 czerwca 2015 roku.
• Godzina spokoju miała premierę 23 września 2015 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Pocałunek, według Ger Thijs, premierował 28 października 2015 roku.
• Wszystko w rodzinie, kolejna sztuka Ewy Pilawskiej, miała premierę 25 listopada 2015 roku.
• Ony, w reżyserii Ewy Pilawskiej, miała premierę 9 grudnia 2015 roku.
• Pomoc domowa, w reżyserii Jakuba Przebindowskiego, miała premierę 16 stycznia 2016 roku.
• Vladimir, zrealizowane przez Matjaża Zupančiča, premierowało 6 lutego 2016 roku.
• Ony, ponownie w reżyserii Ewy Pilawskiej, premierowała 28 lutego 2016 roku.
• Miarka za miarkę, premierowane 16 kwietnia 2016 roku, w reżyserii Pawła Szkotaka.
• Tango Łódź, według Radosława Paczochy, miała premierę 24 kwietnia 2016 roku.
• Impreza, według Johna Retallack, odbyła się 11 maja 2016 roku.
• Impreza, w reżyserii Ewy Pilawskiej, miała premierę 11 czerwca 2016 roku.
• Żona potrzebna od zaraz w reżyserii Ewy Pilawskiej, miała premierę 21 czerwca 2016 roku.
• Zwariowana terapia, kolejne dzieło Ewy Pilawskiej premierujące 19 października 2016 roku.
• Punkt widzenia, miało premierę 23 listopada 2016 roku, według Williama Boyda.
• Co ja panu zrobiłem, Pignon, zorganizowane przez Ewy Pilawskiej, miało premierę 8 grudnia 2016 roku.
• Żona potrzebna od zaraz, reżyser Jakub Przebindowski miała premierę 14 stycznia 2017 roku.
• Kłamstewka, miała premierę 23 lutego 2017 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Arcydzieło na śmietniku, według Stephen Sachs, premierowe 20 maja 2017 roku.
• Dziewczyna jak ta, w reżyserii Ewy Pilawskiej, premierowała 24 maja 2017 roku.
• Dziewczyna jak ta, miała prapremierę 8 czerwca 2017 roku.
• Dryl, zorganizowany przez Martę Streker, miał premierę 24 czerwca 2017 roku.
• Kasta la Vista, kolejny spektakl autorstwa Ewy Pilawskiej, miał premierę 19 października 2017 roku.
• Taniec albatrosa, zadebiutowane 22 listopada 2017 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• A niech to gęś kopnie!, miała premierę 6 grudnia 2017 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Wszystko w rodzinie, w reżyserii Giovanny Castellanos, miała premierę 31 grudnia 2017 roku.
• Hannah Arendt: Ucieczka, zrealizowane w koprodukcji z Komuną Warszawa, miała premierę 16 marca 2018 roku.
• lovebook, w reżyserii Michała Siegoczyńskiego, miało premierę 25 marca 2018 roku.
• Siódmy anioł według Zbigniewa Herberta premierował 21 kwietnia 2018 roku.
• Siedemnaście, kolejne dzieło ze scenariuszem Ewy Pilawskiej premierowało 17 maja 2018 roku.
• Siedemnaście, według Ewy Pilawskiej miała prapremierę 7 czerwca 2018 roku.
• Tydzień, nie dłużej, premierował 26 września 2018 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Niepodległa, według Małgorzaty Goździk i Arkadiusza Wójcika, premierowała 15 października 2018 roku.
• Miniatura teatralna na Bra Day 2019, zaprezentowana 19 października 2018 roku, w reżyserii Jakuba Przebindowskiego.
• Taniec albatrosa, według Geralda Sibleyrasa, zadebiutowała 10 listopada 2018 roku, pod kierownictwem Marcina Sławińskiego.
• Naga prawda, według Richa Orloffa, miała premierę 28 listopada 2018 roku, pod reżyserią Ewy Pilawskiej.
• Manewry weselne, według Marka Crawforda, premierowały 12 stycznia 2019 roku.
• Ferragosto, w reżyserii Adama Orzechowskiego, had premierę 17 marca 2019 roku.
• Wracaj, według Przemysława Pilarskiego, miała premierę 29 marca 2019 roku.
• Niepodległa. Miasto miała premierę 6 kwietnia 2019 roku.
• Dotknąć pustki, według Davida Greiga, premierował 30 maja 2019 roku.
• Dotknąć pustki, ponownie w reżyserii Ewy Pilawskiej, miała premierę 7 czerwca 2019 roku.
• Wykapany zięć, według Krzysztofa Kędziory, miała premierę 21 września 2019 roku.
• Kłamstwo, według Floriana Zellera miało premierę 25 września 2019 roku.
• Przystojniaczek, według Carlesa Alberola premierował 20 listopada 2019 roku.
• Najpierw kochaj, potem strzelaj, według Michała Siegoczyńskiego, miała premierę 25 stycznia 2020 roku.
• Jednorożec, w reżyserii Adama Orzechowskiego, miał premierę 7 marca 2020 roku.
• Pomoc domowa radzi to internetowy serial teatralny, który był emitowany od 26 marca 2020 roku do 22 października 2020 roku.
• Janek, król przeprowadzek, w reżyserii Ewy Pilawskiej, miał swoją premierę na żywo na antenie Radia Łódź 15 lipca 2020 roku.
• Janek, król przeprowadzek, miał prapremierę 23 września 2020 roku, w reżyserii Ewy Pilawskiej.
• Rodzina, w reżyserii Wojciecha Malajkata, miała premierę online 18 i 19 grudnia 2020 roku.
• #Otagowani, w reżyserii Ewy Pilawskiej, miała premierę na żywo na antenie Radia Łódź 29 kwietnia 2021 roku.
• #Otagowani, w kierownictwie Ewy Pilawskiej, miała prapremierę online 12 maja 2021 roku.
• Dobra zmiana, w reżyserii Jakuba Przebindowskiego, premierowała 22 maja 2021 roku.
• Tańczący z gwiazdami, w reżyserii Michała Walczaka, miała premierę 29 maja 2021 roku.
• Chciałem być, zaprezentowane przez Michała Siegoczyńskiego, miało premierę 11 września 2021 roku.
• Odwaga, według Jaś Kapeli i Hanny M. Zagulskiej, miała prapremierę 1 grudnia 2021 roku.
• Rodzina, według Antoniego Słonimskiego, miała premierę z udziałem publiczności 18 i 19 grudnia 2021 roku.
• Atrament. Wczoraj. Żyrafa, według Juliusza Machulskiego, miała prapremierę 12 marca 2022 roku.
• Imagine, w reżyserii Krystiana Lupy w międzynarodowej koprodukcji teatrów, miała prapremierę 23 kwietnia 2022 roku.
• Maria, autorstwa Radosława Paczochy, miała prapremierę 14 maja 2022 roku.
• Wściekły, według Michele Riml, miał premierę 6 czerwca 2022 roku.
• Wściekły, w reżyserii Ewy Pilawskiej, miała prapremierę 7 czerwca 2022 roku.
• Kto chce być Żydem?, w reżyserii Jacka Braciaka, miała premierę 1 października 2022 roku.
• Uciekinierki, autorstwa Pierre Palmade i Christophe Duthuron, miała premierę 22 listopada 2022 roku.
• Na całe życie, w reżyserii Wojciecha Malajkata, miała prapremierę 14 stycznia 2023 roku.

---

Oceń: Ewa Pilawska

---