Jacek Piechota


Jacek Jan Piechota, urodzony 28 kwietnia 1959 roku w Szczecinie, to znacząca postać w polskiej polityce. W okresie od 1985 do 2007 roku pełnił funkcję posła na Sejm, zarówno PRL, jak i RP, uczestnicząc w pracach wydziałów IX, X, I, II, III, IV oraz V kadencji.

W ramach swojej działalności politycznej, Pięchota pełnił rolę ministra gospodarki w rządzie Leszka Millera od 2001 do 2003 roku, a następnie w 2005 roku został ministrem gospodarki i pracy w drugim rządzie Marka Belki. Pełniąc te istotne funkcje, miał znaczący wpływ na kształt krajowej polityki gospodarczej.

Aktualnie, jest także prezesem Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój współpracy gospodarczej pomiędzy Polską a Ukrainą.

Życiorys

W 1983 roku Jacek Piechota zakończył swoje studia magisterskie na Wydziale Technologii i Inżynierii Chemicznej Politechniki Szczecińskiej, zdobywając tytuł zawodowy inżyniera chemika. W trakcie swojego kształcenia aktywnie uczestniczył w życiu uczelnianym, będąc członkiem prezydium rady uczelnianej Socjalistycznego Związku Studentów Polskich.

W latach 1984-1985 Jacek Piechota pracował jako nauczyciel chemii w VI Liceum Ogólnokształcącym w Szczecinie. Jego działalność polityczna zaczęła się w 1978 roku, kiedy to wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Również pełnił funkcję komendanta Nadodrzańskiego Hufca Związku Harcerstwa Polskiego oraz był I sekretarzem podstawowej organizacji partyjnej PZPR przy komendzie chorągwi ZHP.

Pełnił istotną rolę jako członek Miejskiej Rady Narodowej Szczecina. Jacek Piechota był posłem na Sejm PRL oraz RP w wielu kadencjach, reprezentując różne okręgi, takie jak Szczecin i obszar szczeciński (nr 91, nr 20, nr 44 i nr 41). Po rozwiązaniu PZPR, do 1999 roku należał do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej.

W 1992 roku został umieszczony na liście Macierewicza jako TW „Robert”, a jego rejestracja miała miejsce 3 maja 1984 roku przez szczecińską Służbę Bezpieczeństwa. Jacek Piechota złożył oświadczenie lustracyjne, w którym negował wszelką współpracę z organami bezpieczeństwa PRL. Jednakże prokurator Instytutu Pamięci Narodowej zakwestionował jego oświadczenie, a Sąd Okręgowy w Szczecinie orzekał trzykrotnie, że jest ono zgodne z prawdą. Mimo to, Sąd Apelacyjny w Szczecinie w każdym przypadku uchylał to orzeczenie do ponownego rozpoznania, co miało miejsce po raz trzeci w 2018 roku.

Pełnił funkcję ministra gospodarki w rządzie Leszka Millera od 19 października 2001 do 7 stycznia 2003. Później zajmował stanowisko wiceministra gospodarki i pracy w rządzie Marka Belki, a po dymisji Jerzego Hausnera 31 marca 2005 roku, objął jego miejsce, stając się ministrem gospodarki i pracy.

Ponadto, był członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w 2005 roku. W 2006 roku, jako kandydat z ramienia Lewicy i Demokratów, startował w wyborach samorządowych na urząd prezydenta Szczecina. Chociaż w I turze zdobył 2. miejsce (27,91% poparcia i 38 059 głosów), w II turze przegrał z popieranym przez Platformę Obywatelską Piotrem Krzystkiem, uzyskując 35,17% poparcia (40 394 głosy).

W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 roku Piechota nie ubiegał się o reelekcję, kończąc tym samym swoją działalność polityczną. Przeszedł do sektora prywatnego, gdzie objął funkcję prezesa Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej. Oprócz tego, był inicjatorem oraz współzałożycielem Stowarzyszenia Baltic Business Forum, które rokrocznie od 2009 roku organizuje konferencje gospodarcze w Świnoujściu oraz po stronie niemieckiej w Heringsdorfie, skierowane do biznesu i instytucji z krajów basenu Morza Bałtyckiego oraz Europy Wschodniej. Jacek Piechota pełnił również rolę wiceprezesa tego stowarzyszenia.

W 2011 roku, jako kandydat w wyborach do Senatu w okręgu nr 98, uzyskał 2. miejsce, zdobywając 44 957 głosów (24,4%). W 2015 roku został powołany na wiceprezesa Związku Polskich Parlamentarzystów.

Odznaczenia

Odznaczenia Jacka Piechoty obejmują szereg wyróżnień krajowych oraz międzynarodowych, które świadczą o jego osiągnięciach i wkładzie w różne dziedziny. Wszystkie przyznane medale i odznaczenia potwierdzają jego wyjątkową działalność oraz zaangażowanie.

  • brązowy Krzyż Zasługi (1988),
  • medal Komisji Edukacji Narodowej (1989),
  • Order Gwiazdy Białej I klasy (Estonia, 2002),
  • Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina, 2013),
  • Xirka Ġieħ ir-Repubblika (Malta, 2002).

Przypisy

  1. Jacek Piechota po raz trzeci wygrał z IPN. „Gazeta Wyborcza”. Szczecin, 22.03.2018 r.
  2. Będzie czwarte podejście do lustracji Piechoty. 24kurier.pl, 26.07.2018 r. [dostęp 06.11.2018 r.]
  3. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №452/2013 Про відзначення державними нагородами України громадян іноземних держав. president.gov.ua, 24.08.2013 r. [dostęp 24.03.2024 r.]
  4. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 11.10.2011 r. o wynikach wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 09.10.2011 r.
  5. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 24.10.2017 r.]
  6. Zarząd. parlamentarzysci.pl. [dostęp 18.07.2015 r.]
  7. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 16.09.2011 r.]
  8. Zarząd. balticbusinessforum.eu. [dostęp 30.12.2011 r.]
  9. Rzeczpospolita towarzyska. onet.pl, 29.11.2006 r. [dostęp 16.09.2011 r.]
  10. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. II kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1994, s. 134
  11. Riiklike autasude andmine. Vastu võetud 13.03.2002 nr 121. riigiteataja.ee. [dostęp 16.09.2011 r.]
  12. Past Recipients of Honorary Honours Awards. opm.gov.mt. [dostęp 04.09.2015 r.]

Oceń: Jacek Piechota

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:8