Piotr Jania

---

Życiorys

W grudniu 1970 roku Piotr Jania uczestniczył w licznych akcjach protestacyjnych, między innymi utrudniając gaszenie płonącego budynku komitetu wojewódzkiego PZPR w Szczecinie. W latach 1971–1974 i ponownie od 1982 do 1997 pracował w Zarządzie Morskich Portów Szczecin i Świnoujście. Od 1974 do 1976 odbywał zasadniczą służbę wojskową, a w latach 1977–1984 pełnił funkcję nauczyciela zawodu w Liceum Portowym w Szczecinie. W trakcie wydarzeń sierpniowych w 1980 roku brał udział w protestach w swojej szkole, a we wrześniu tego samego roku dołączył do „Solidarności”. Jania został wiceprzewodniczącym komisji wydziałowej tego związku.

Po ogłoszeniu stanu wojennego Piotr Jania współpracował z nieformalnymi strukturami „Solidarności”, pełniąc rolę skarbnika TKZ. Jego wkład w organizowanie pomocy dla represjonowanych oraz dystrybucji wydawnictw drugiego obiegu był zauważalny. Z powodu swojej aktywności został ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń. W 1988 roku był organizatorem strajku oraz członkiem komitetu strajkowego w swoim zakładzie pracy. W 1989 roku wspólnie z innymi stworzył Obywatelski Komitet Porozumiewawczy „S” w Regionie Pomorza Zachodniego, odpowiadając za kwestie techniczne i organizacyjne związane z wyborami parlamentarnymi.

W 1995 roku ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Szczecińskiego. Na przełomie lat 90. zyskał stanowisko dyrektora terminalu drobnicy, a później kariery był kolejno kierownikiem wolnego obszaru celnego (w latach 2001–2005), dyrektorem ds. eksploatacyjnych (2006–2007) oraz dyrektorem ds. marketingu w Zarządzie Morskich Portów od 2007 roku. Dodatkowo pełnił funkcję wiceprezesa Związku Miast i Gmin Morskich.

W 2001 roku Piotr Jania przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W tym samym roku, a także w 2005, bezskutecznie kandydował do Sejmu. W kadencji 2002–2006 sprawował mandat radnego Szczecina, który uzyskał ponownie w latach 2010 i 2014. Jego działalność obejmowała także autorstwo licznych artykułów o tematyce związanej z gospodarką morską publikowanych w „Morzu i Ziemi”, „Magazynie Portowym” oraz „Pulsie Biznesu”.

Znaczącym wydarzeniem w jego karierze było powołanie go 8 grudnia 2015 roku przez premier Beatę Szydło na stanowisko wojewody zachodniopomorskiego. Niestety, zmarł 14 sierpnia 2016 roku w Zabrzu, gdzie przeszedł operację serca. Jego miejsce spoczynku znajduje się w alei zasłużonych na szczecińskim cmentarzu Centralnym, gdzie został pochowany 19 sierpnia 2016 roku.

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2008 roku nadano mu odznaczenie Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski.

W 2016 roku, po jego śmierci, przyznano mu Krzyż Komandorski z Gwiazdą tego samego orderu, a także Krzyż Wolności i Solidarności.

W 1999 roku został doceniony odznaką honorową „Zasłużony Pracownik Morza”, natomiast w 2005 roku uhonorowano go Medalem „Zasłużony dla Pożarnictwa”.

---

Oceń: Piotr Jania

---