Włodzimierz Puzyna, urodzony 9 lipca 1947 roku w Szczecinie, to postać o bogatym dorobku zawodowym i społecznym. Jest uznawanym polskim fizykiem, nauczycielem akademickim oraz politykiem, który w okresie lat osiemdziesiątych aktywnie uczestniczył w ruchu „Solidarności”.
W swojej karierze pełnił także ważne funkcje dyplomatyczne, w tym rolę konsula honorowego Francji w Szczecinie. Jego działalność polityczna obejmowała trzy kadencje w Sejmie, gdzie pełnił funkcję posła w latach 1991–2001. Puzyna jest symbolem zaangażowania w sprawy kraju oraz dążenia do wprowadzenia pozytywnych zmian w polskim społeczeństwie.
Życiorys
Pochodzenie Włodzimierza Puzyny sięga rodziny księżęcej, która posługiwała się herbem Oginiec. Jest on synem Józefa, kapitana marynarki wojennej oraz żeglugi wielkiej, i Marii z domu Zaremba.
W 1972 roku uzyskał dyplom na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie, w 1979 roku, obronił doktorat nauk przyrodniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim, specjalizując się w zakresie biologii molekularnej. Po ukończeniu studiów, w 1972 roku, rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkole średniej.
W okresie od 1974 do 1990 roku, Puzyna był pracownikiem Zakładu Fizyki Akademii Rolniczej w Szczecinie. Od 1990 do 1995 roku pełnił funkcję dyrektora centrum szkoleniowego Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej w tym mieście. Jego działalność akademicka w Szczecinie kontynuowała się w latach 1995–2012, kiedy to piastował stanowisko rektora Wyższej Szkoły Administracji Publicznej.
W 1980 roku Włodzimierz Puzyna wstąpił do NSZZ „Solidarność”, gdzie odgrywał istotną rolę w tworzeniu struktur związkowych na szczecińskiej Akademii Rolniczej. Był ekspertem w zarządzie regionu NSZZ „S”, a od 1982 roku działał w Biskupim Komitecie Pomocy, który później przekształcił się w Biskupi Komitet Charytatywno-Społeczny. W latach 1989–1990 zasiadał w Komitecie Obywatelskim Ziemi Szczecińskiej, gdzie był wiceprzewodniczącym, oraz przewodniczącym Regionalnej Komisji Wyborczej NSZZ „S”.
Od 1991 do 2001 roku był posłem I, II i III kadencji, wybieranym w okręgach szczecińskich nr 20 i nr 44 z ramienia Unii Demokratycznej oraz Unii Wolności. Działał w Komisji Samorządu Terytorialnego oraz Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego. W trakcie III kadencji Sejmu przewodniczył Podkomisji stałej ds. finansów samorządowych. W latach 1992–2001 prowadził Polsko-Szwedzką Grupę Unii Międzyparlamentarnej, a w latach 1997–2001 był członkiem polskiej delegacji na Parlamentarną Konferencję Krajów Morza Bałtyckiego. Ponadto, pracował jako konsultant w międzynarodowych projektach na rzecz budowania demokratycznych struktur społeczeństwa obywatelskiego w takich krajach jak Łotwa, Białoruś, Ukraina oraz Gruzja. Po 2001 roku zdecydował się na nieubieganie się o miejsce w parlamencie.
Puzyna był także aktywnym członkiem ROAD, Unii Demokratycznej oraz Unii Wolności. W wyborach samorządowych w 2002 roku kandydował jako przedstawiciel Unii Wolności na urząd prezydenta Szczecina, uzyskując 3965 głosów, co stanowiło 3,90% poparcia. W latach 2005–2006 pełnił funkcję pierwszego przewodniczącego zachodniopomorskiej Partii Demokratycznej, którą następnie porzucił. W 2004 roku został konsulem honorowym Francji w Szczecinie.
Odznaczenia
Włodzimierz Puzyna, uznany za znakomitego działacza, otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń w uznaniu jego wkładu w działalność publiczną.
- Złoty Krzyż Zasługi (2004),
- Legia Honorowa (kawaler 2003, oficer 2017).
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Tomasz Szczepański | Piotr Jania | Leszek Chwat | Joanna Grobel-Proszowska | Bartłomiej Sochański | Artur Szałabawka | Jan Bestry | Jacek Wójcicki (samorządowiec) | Piotr Walerych | Wojciech Soiński | Zuzanna Hazubska | Jacek Piechota | Paweł Szefernaker | Edmund Runowicz | Mateusz Piskorski | Cezary Urban | Daniel Pawłowiec | Leszek Guździoł | Paul Ziemiak | Herbert Rudolf von BismarckOceń: Włodzimierz Puzyna