Otto von Gierke

W swojej karierze edukacyjnej, Otto von Gierke uzyskał doktorat na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie na podstawie pracy pt. De debitis feudalibus. W 1868 roku, jego habilitacja została opublikowana w formie rozprawy zatytułowanej Das deutsche Genossenschaftsrecht. Doświadczenia, jakie zdobył podczas wojny prusko-austriackiej, wyróżniały się znaczącym wpływem na jego późniejszy światopogląd.

W 1872 roku objął stanowisko profesora zwyczajnego na uniwersytecie we Wrocławiu, gdzie również pełnił funkcję rektora w latach 1882–1883. Kolejno, w 1883 roku, przeniósł swoje zainteresowania akademickie do Heidelbergu, aby ostatecznie w 1887 roku osiedlić się w Berlinie, gdzie w latach 1902–1903 również zajmował stanowisko rektora. Jego wkład w rozwój prawa został doceniony w 1911 roku, kiedy cesarz Wilhelm II nadał mu dziedziczny tytuł szlachecki.

Otto von Gierke odegrał istotną rolę w pracach nad tworzeniem kodeksu prawa cywilnego, co dodatkowo potwierdza jego wpływ na dziedzinę prawa oraz jego znaczenie w historii myśli prawnej.