Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie

---

Historia

Budowa kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie rozpoczęła się dzięki wmurowaniu kamienia węgielnego, które miało miejsce 13 lub 24 października 1913 roku. Zakończenie budowy nastąpiło w 1919 roku. Przez wiele lat kościół funkcjonował jako ewangelicki kościół garnizonowy w Szczecinie, aż do 1945 roku.

Bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej, stał się on pierwszą aktywną świątynią w Szczecinie. Został poświęcony 29 czerwca 1945 roku przez ks. Kazimierza Świetlińskiego, reprezentującego Towarzystwo Chrystusowe. Dalsze uroczystości związane z jego funkcjonowaniem miały miejsce 2 czerwca 1978 roku, kiedy to kościół został konsekrowany.

Znaczącym wydarzeniem w historii tej świątyni miało miejsce 29 listopada 1959 roku, kiedy to dzięki dekretowi ks. bp. Wilhelma Pluty utworzono kaplicę wieczystej adoracji. Wprowadzono wówczas również stały dyżur spowiedników, co zwiększyło duchową aktywność parafii.

Odpust parafialny, który odbył się 19 czerwca 1998 roku, w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, przyniósł kolejne ważne zmiany. Wtedy to kościół został ogłoszony Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa przez ks. abp. Mariana Przykuckiego. Jest to wyjątkowe sanktuarium, jako że jest pierwszym w Polsce, które nosi takie wezwanie. Od tego czasu proboszcz pełni także rolę kustosza Sanktuarium.

Architektura

Kościół w Szczecinie, nazywany także kościołem Najświętszego Serca Pana Jezusa, to wyjątkowy przykład architektury modernistycznej. Został zaprojektowany przez architekta Adolfa Stahla i zbudowany z żelbetu, przyjmując formę trójnawowego obiektu na planie prostokąta.

Jednym z wyróżniających się elementów budynku jest półkoliste prezbiterium, które wraz z szeroką wieżą nadaje mu niepowtarzalny charakter. Fasadę kościoła zdobi artystyczna płaskorzeźba przedstawiająca postać Chrystusa, którą umieszczono nad głównym wejściem. Z racji swojego wyjątkowego designu, świątynia prawdopodobnie stała się pierwszą w Prusach budowlą sakralną wykonaną w technice żelbetowej.

Na szczycie budynku znajduje się dwuspadowy dach, który w 1980 roku został pokryty blachą miedzianą, co dodatkowo podkreśla nowoczesny charakter konstrukcji. Ozdobą kościoła jest również płaskorzeźba przedstawiająca walkę św. Jerzego ze smokiem, umieszczona nad łukiem tęczowym. W tej strefie świątyni znalazły się również współczesne freski, które ukazują Chrystusa otoczonego aniołami oraz świętymi.

Wewnątrz, w prezbiterium, można podziwiać neogotycki ołtarz, który przedstawia Ostatnią Wieczerzę. Został on przeniesiony w latach czterdziestych ze zniszczonego kościoła katolickiego św. Jana Chrzciciela w Szczecinie. Wnętrze kościoła wzbogacone jest również o duży chór muzyczny wyposażony w organy, co nadaje mu wyjątkowy klimat liturgiczny.

Z kolei od strony południowej, znajduje się wieża dzwonnicza, która jest ściśle związana z korpusem budowli. Wieża, mająca formę prostokąta, zwieńczona jest hełmem o esowatym profilu połaci. Na jej szczycie umieszczono duży krzyż, również obity blachą miedzianą. W wieży dzwonniczej zawieszone są cztery dzwony, zainstalowane w roku 1986, noszące imiona: „Serce Jezusa”, „Królowa Polski”, „Św. Maksymilian” oraz „Jan Paweł II”.

Prace nad obecnym wystrojem wnętrza kościoła prowadziło trzech proboszczów: ks. Ryszard Bucholc, ks. Stanisław Misiurek oraz ks. Józef Kamiński, wszyscy pochodzącą z Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, a ich starania przyczyniły się do unikalnego charakteru tego sakralnego miejsca.

---

Oceń: Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie

---