Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Szczecinie

Obiekt ten, wzniesiony w stylu neogotyckim, pierwotnie pełnił funkcję protestancką. Jego budowa miała miejsce w latach 1875–1876 i została wykonana według projektu utalentowanego szczecińskiego budowniczego, Kruhla. Kościół zastąpił wcześniejszą, średniowieczną świątynię gotycką, która uległa całkowitemu zniszczeniu podczas pożaru Podjuch, który miał miejsce 18 sierpnia 1868 roku. Całkowity koszt budowy wyniósł 41 850 marek.

W czasie II wojny światowej kościół doznał znaczących uszkodzeń, a wiele jego cennych elementów wyposażenia zostało zrabowanych. Po zakończeniu wojny świątynia została przejęta przez wiernych katolickich. Poświęcenia kościoła, nadanego ku czci Świętych Apostołów Piotra i Pawła, dokonał 15 września 1945 roku ksiądz Jan Klaub.

Budynek, wykonany z cegły i oparty na prostokątnym planie, zdobi pięciokątna apsyda. Z elewacji wschodniej wystaje wieża, która jest jednym z charakterystycznych elementów architektury tego kościoła. Fasady budynku pokryte są płaskimi lizenami, a architektura okien obejmuje dwa rzędy: mniejsze w dolnej części oraz większe, ostrołukowe w górnej. Wnętrze kościoła, jednoprzestrzenne, nakryte jest drewnianym stropem, co nadaje mu wyjątkowego klimatu.

W obiekcie zachowały się niektóre fragmenty oryginalnego przedwojennego wyposażenia, takie jak neogotycka empora, prospekt organowy, chrzcielnica z początku XX wieku oraz krucyfiks w kruchcie, datowany na 1938 rok. Na wieży możemy znaleźć dawny mechanizm zegara, a także dzwon z 1937 roku, na którym widnieje inskrypcja: Land, Land, Land hoerre des Herrn wort, co pochodzi z Księgi Jeremiasza.