Nagórnik (staw)

W przeszłości nad stawem wznosił się holenderski wiatrak, który był najwyżej położonym młynem w całej dolinie. Obok niego znajdował się również mniejszy młyn znany jako koźlak holenderski. Historia stawu sięga aż do 1510 roku, kiedy to zbudowano tutaj młyn wodny. O prawo do własności Nagórnika toczył się intensywny spór sądowy, w którym uczestniczyło miasto oraz rycerz Fryderyk von Ramin ze Stolca. W wyniku wyroków książęcych i cesarskich, w 1566 roku, wypłacono mu znaczne odszkodowanie.

W okresie wojen napoleońskich, staw stał się miejscem stacjonowania armii francuskiej, co przyczyniło się do nadania mu innej nazwy – Francuski Zagajnik. Po 1850 roku młyn przeszedł w prywatne ręce, co zaowocowało utworzeniem ośrodka kolonijnego dla młodzieży. W czasach niemieckich funkcjonowała tam gospoda z pokojami gościnnymi, co czyniło to miejsce popularnym wśród turystów.

Po zakończeniu II wojny światowej, obiekt przez jakiś czas pozostawał nieużywany i niezagospodarowany, co doprowadziło do jego stopniowej dewastacji. W pobliżu stawu, w niewielkim domku, mieszkało wówczas 23 osoby. W przeszłości istniało tu także kąpielisko, które przyciągało mieszkańców i turystów.