Skórcza Góra


Skórcza Góra, znana również jako Finkenwalder Höhe czy Hennigs Höhe, to interesujące wzgórze o wysokości 72 metrów nad poziomem morza, zlokalizowane w Parku Leśnym Zdroje w Szczecinie. Miejsce to znajduje się na północny wschód od Jeziora Szmaragdowego, co czyni je atrakcyjnym punktem w tej malowniczej okolicy.

Nazwa "Skórcza" ma swoje korzenie w języku kaszubskim, gdzie "skorc" oznacza szpaka, co dodaje lokalnego kolorytu tej nazwie. Wzgórze pokryte jest zwartym lasem mieszanym, składającym się głównie z sosny i dębu. Części północne oraz wschodnie stoku są natomiast miejscami częściowo trawiastymi, z występującymi kępami drzew i krzewów.

Warto podkreślić, że Skórcza Góra jest nie tylko pięknym miejscem, ale również popularnym obszarem turystycznym oraz rekreacyjnym, chętnie odwiedzanym przez mieszkańców Szczecina.

Turystyka i historia

Skórcza Góra to interesujący obszar, który przyciąga turystów swoim potencjałem rekreacyjnym oraz bogatą historią. Warto zacząć od Polany Słonecznej, znanej również jako Patelnia, która znajduje się na północnym zboczu przy ul. Letniskowej. Teren ten został zagospodarowany na cele turystyczne i oferuje wiaty, ławki oraz miejsca do organizacji ognisk. Nieopodal znajduje się linia kolejowa, która łączy Szczecin Główny z Szczecin Dąbie.

Kolejną atrakcją są ruiny Wieży Baresela, niegdyś imponującej budowli widokowej o wysokości 32 metrów. Zbudowana z cegły w 1904 roku, została ufundowana przez Johannes Baresela, lokalnego działacza i urzędnika gminnego. To w nim miała miejsce współpraca z F. Seefeldtem, przewodniczącym gminy w tym okresie. Wejście na wieżę odbywało się za symboliczną opłatą pięciu fenigów, przeznaczoną na jej konserwację. Przy sprzyjających warunkach pogodowych można było podziwiać widoki na Stargard oraz Goleniów. Jednak wnętrze wieży było dość ciasne, co zmuszało odwiedzających do wchodzenia oraz schodzenia w grupach po pięć osób.

Tuż przy wieży znajdowała się restauracja Finkenwalder Höhe, znana jako Leśna Restauracja, która powstała pod koniec XIX wieku. Johannes Baresel był właścicielem wieży aż do swojej śmierci w 1926 roku, a po nim pieczę nad budowlą sprawowała rodzina Liebrenz. W trakcie II wojny światowej wieża pełniła funkcje militarne jako punkt obserwacyjny. W 1945 roku, aby nie stała się dogodnym celem dla Sowietów, została wysadzona przez wycofujący się Wehrmacht. Obecnie można jedynie podziwiać ruiny fundamentów, schodów i niewielką panoramę lewobrzeżnego Szczecina. Warto także wspomnieć o dębach zwanych Dębami Książęcymi, które zostały zasadzone w połowie XIX wieku, a teraz osiągnęły imponujące rozmiary.

Szlaki turystyczne

Region oferuje wiele interesujących tras turystycznych, w tym:

Legendy

Wokół Skórczej Góry krąży wiele lokalnych opowieści. Jedna z nich wspomina o zamordowanym starcu, którego ciało pochowano wraz z narzędziem mordu w ogródku. Ciekawe jest to, że ówczesna legenda głosi, że szczypce kowalskie, które znajdowały się na grobie, ujawniły sprawcę zbrodni i były pokazywane jeszcze w 1925 roku w Zdrojach przy ulicy Osiedleńczej.

Inna opowieść dotyczy budowy pierwszego kościoła w Kołowie, która wzbudziła wściekłość diabła. W obawie przed utratą władzy nad okolicznymi lasami, postanowił on zniszczyć nową budowlę, rzucając w nią ogromnym głazem. Jednak jego plan nie powiódł się, a kamień, znany jako Omszały Głaz lub Diabelski Kamień, wciąż leży w tej samej okolicy, nieopodal Szwedzkiego Młyna.


Oceń: Skórcza Góra

Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:6