Szczecin Główny

---

Ruch pasażerski

Ruch pasażerski na stacji Szczecin Główny odgrywa kluczową rolę w obsłudze podróżnych, łącząc różne regiony Polski. Został on szczegółowo przedstawiony w poniższej tabeli.

Rok	Roczna wymiana	Pasażerska wymiana na dobę	Lokalizacja w Polsce
2017	5 100 000	13 900	13
2018	5 400 000	17 700	14
2019	5 800 000	15 900	13
2020	3 400 000	9 400	14
2021	4 200 000	11 600	14
2022	–	16 200	13

Historia

Historia kolejnictwa w Szczecinie sięga lat 30. XIX wieku, kiedy to w 1836 roku w Berlinie powstał Komitet Budowy Kolei Berlińsko-Szczecińskiej. Budowa linii została ukończona w 1842 roku, a pierwszy pociąg, jaki przybył z Berlina, zatrzymał się na stacji o nazwie Berliner Bahnhof, co oznacza Dworzec Berliński, 15 sierpnia 1843 roku. To wydarzenie zapoczątkowało rozwój kolejowych połączeń w regionie Pomorza. Ten dworzec stanowił też pierwszy krok w kierunku likwidacji miejskich obwarowań Fortu Prusy (Fort Preußen). Linia kończyła się w Berlinie na stacji Szczecińskiej (Berlin Stettiner Bahnhof, późniejszy Berlin Nordbahnhof).

W 1846 roku powstało połączenie kolejowe do Stargardu, które do 1848 roku zostało przedłużone aż do Poznania. Układ torów w tym czasie prowadził do stacji w sposób prostopadły do berlińskiej, a architektura dworca była przystosowana do pełnienia funkcji dworca czołowego, co wiązało się z koniecznością wydrążenia 100-metrowego tunelu w skarpie wzgórza. Torowisko prowadziło przez Kępę Parnicką, obecnie znaną jako ulica Maklerska (niem. Eisenbahnstraße, czyli ul. Kolei Żelaznej), wzdłuż Kanału Rybnego (do 1859) oraz przez wyspę Siedlińską Kępę i ul. Hangarową w kierunku dworca w Dąbiu. Już do 1857 roku przez Szczecin kursowała linia kolejowa łącząca Berlin z Królewcem, poprzez Krzyż, Piłę, Bydgoszcz i Tczew.

W 1859 roku dworzec przeszedł znaczącą rozbudowę, przekształcając go w przelotowy, dzięki czemu zainstalowano nowy układ torów prowadzący przez północną część Kępy Parnickiej oraz powstał obecny dworzec Szczecin Port Centralny. W 1898 roku z tej stacji zrealizowano ostatnie połączenie do Jasienicy (dzisiejsze północne osiedle miasta Police). W skarpie zlokalizowano również nieczynną lokomotywownię.

Na początku XX wieku, około 1900 roku, powstał budynek dworca, który po wielokrotnych przebudowach oraz odbudowie po zniszczeniach związanych z II wojną światową, zachował się do dnia dzisiejszego. W latach 1975–1980 zrealizowano elektfikację większości węzła kolejowego w Szczecinie. W bliskiej odległości od stacji znajdują się dwie nastawnie: „SG” i „SG 11”. Aktualnie na dworcu znajdują się cztery zadaszone perony, przy czym wiata na pierwszym peronie pochodzi z okresu przedwojennego. Perony są ze sobą połączone przez przejścia nadziemne, natomiast przejścia podziemne, choć istnieją, nie są już wykorzystywane przez podróżnych. Dworzec stanowi punkt startowy i końcowy dla Miejskiego Szlaku Turystycznego, a w pobliżu znajdują się przystanki ZDiTM: „SKM Dworzec Główny (Kolumba)” oraz „SKM Dworzec Główny (Owocowa)”.

Nad dworcem wyróżnia się kompleks budynków Dyrekcji Kolei w Szczecinie.

Historyczne nazwy

Stacja	Okres
Berlińska Stacja w Szczecinie	1843–1850
Główny Dworzec Szczecin	1850–1945
Szczecin Główny (Osobowy)	1945–1947
Szczecin Główny	od 1947

Remonty, renowacje i plany na przyszłość

W 2007 roku wprowadzono częściowy remont dworca, co było związane z zakończeniem regat The Tall Ships’ Races. W ramach tych działań zmodernizowano fasadę budynku od strony ulicy Krzysztofa Kolumba oraz odświeżono przestrzeń holu dworca.

W dniu 20 grudnia 2010 roku, prezydent Szczecina, Piotr Krzystek, wraz z Jackiem Prześlugą, członkiem zarządu Polskich Kolei Państwowych, oraz Zbigniewem Zarychtą, członkiem zarządu PKP Polskie Linie Kolejowe, podpisał umowę dotyczącą przebudowy dworca oraz jego otoczenia. Zgodnie z planem, do końca 2014 roku na terenie obecnego dworca oraz pobliskich obszarach miało powstać Zintegrowane Centrum Komunikacyjne.

1 października 2014 roku, PKP zawarły umowę na przebudowę dworca Szczecin Główny z konsorcjum firm Winnicki i Maxto. W ramach tej inwestycji przeprowadzono modernizację budynku dworca, peronów 1. i 4., a także planowano budowę nowej kładki. W przyszłości przewidywano drugi etap remontu. Główny budynek dworca został całkowicie zamknięty na czas prac, a dla pasażerów uruchomiono tymczasowy dworzec w budynku po drugiej stronie ulicy Krzysztofa Kolumba. 29 kwietnia 2016 roku, po półtorarocznym oczekiwaniu, pasażerowie mogli korzystać z nowoczesnego dworca.

14 listopada 2017 roku, PKP Polskie Linie Kolejowe podpisały umowę z firmą Porr, obejmującą kolejny etap przebudowy stacji, w tym m.in. modernizację peronów nr 2 i 3 oraz kładki. Następnie, 13 listopada 2018 roku, PKP PLK sfinalizowały umowę z Kolejowymi Zakładami Łączności na rozwój systemu informacji pasażerskiej.

Dojazd do dworca

Dotarcie do dworca Szczecin Główny jest możliwe z wykorzystaniem kilku środków transportu, które ułatwiają podróż w tym rejonie.

Jeśli planujesz korzystać z przystanku SKM Dworzec Główny (Kolumba), dostępnego od strony ulicy Kolumba, informujemy, że obecnie:

• tramwaje: 3, 6 (zawieszone z powodu remontu ulicy Kolumba),
• autobusy: 75, 521, 527.

Natomiast przystanek SKM Dworzec Główny (Owocowa), znajdujący się od strony ulicy Owocowej, obsługiwany jest przez następujące autobusy:

• 61, 70, 87, 90, 528, 806.

Schron

Schron przeciwlotniczy dla ludności cywilnej znajdujący się pod dworcem to imponująca, historyczna budowla, która pełniła ważną rolę w czasie II wojny światowej. Jest to największy cywilny schron w Polsce, który zachował się do naszych czasów. Oferuje on niezwykłą okazję do zapoznania się z jego strukturą oraz z historią, która się z nim wiąże.

Bilety na zwiedzanie tego wyjątkowego schronu dostępne są w biurze Centrum Wynajmu i Turystyki, znajdującym się tuż obok dworca. Warto wiedzieć, że dostęp do schronu zlokalizowany jest bezpośrednio na peronie 1, co ułatwia dotarcie do celu i rozpoczęcie niezapomnianej podróży w czasie.

---

Oceń: Szczecin Główny

---