Willa Carla Gerloffa w Szczecinie

W 1875 roku, Carl Gerloff, mistrz ciesielski, złożył kolejny projekt, który przewidywał prostszą, parterową konstrukcję. Roboty budowlane rozpoczęły się w listopadzie tego samego roku. Co ciekawe, w trakcie realizacji pomysły uległy zmianie – budynek został powiększony o dodatkowe piętro, a prace zakończono 22 kwietnia 1876 roku. Już 28 maja, po dokonaniu odbioru technicznego, Gerloff kupił willę po korzystnej cenie i osiedlił się w niej. Jednak w 1880 roku zdecydował się na sprzedaż, oddając ją w ręce lekarza Emila Jütte.

Po śmierci Jüttego w 1906 roku, budynek zamieszkiwała jego wdowa, Emilia von Zastrow. Później, 1 lutego 1909 roku, willa została zakupiona przez Erwina Carnutha, właściciela hurtowni śledzi, za 62 500 marek. Po jego śmierci w 1926 roku, wdowa po Carnuthie, Else, sprzedała nieruchomość kapitanowi żeglugi, Franzowi Dreyerowi. W 1931 roku willę nabył prawnik Viktor Knipp z małżonką Erną, którzy pozostali tam do końca drugiej wojny światowej.

Willa Gerloffa, z zachowaniem neorenesansowych form, przyciąga wzrok swoją architekturą, przypominającą autorkę Gottfrieda Sempera oraz Willę Rossa w Dreźnie. Fasada frontowa charakteryzuje się portykiem na jońskich kolumnach, do którego prowadzą monumentalne schody. Natomiast w środkowej części drugiego piętra, ponad portykiem, umieszczone jest belkowanie, które wspierają eleganckie kariatydy.

Po zakończeniu II wojny światowej, willa zyskała nowe przeznaczenie i stała się siedzibą Przychodni Zdrowia Szkół Wyższych, co nadało temu miejscu jeszcze bardziej społeczny charakter.