Willa Quistorpów w Szczecinie

Interesującym elementem jest asymetryczna trzykondygnacyjna wieża, która przylega do północnej elewacji. Elewacje willi zdobią gzymsy kordonowe, a wieńczący gzyms wyróżnia się fryzem ząbkowym. Bogatym zdobieniem sztukatorskim i rzeźbiarskim odznacza się cały budynek, który na wieży posiada tonda z wizerunkami niemowlęcia i kobiety z dziećmi, co symbolizuje rodzinę oraz macierzyństwo. W niszach elewacji natrafiamy na posągi kobiet, które trzymają liść palmy oraz kosz z kwiatami, aluzjonujące do sławy i bogactwa. Warto również wspomnieć o tympanonie nad wejściem do dawnej piwnicy, ozdobionym motywem putt z girlandami.

Obok willi znajduje się dwuskrzydłowy, parterowy budynek, zaprojektowany w celu spełnienia funkcji stajni oraz wozowni. Przed I wojną światową miejsce to zaadaptowano na garaże, a w jego wnętrzu bez przeszkód ulokowano też pomieszczenia socjalne, pralnię, toalety oraz drewutnię. Na południowej ścianie budynku znajdował się drewniany gołębnik oraz metalowa woliera dla bażantów. Otaczający willę ogród był niegdyś pełen ikonicznych drzew, takich jak wiekowe kasztanowce, lipy i purpurowe buki. Przy wejściu na posesję można dostrzec portiernię oraz ogrodzenie z ceglanymi filarami, które zdobi zarazem ozdobna krata.

Pierwszym właścicielem willi był przedsiębiorca Johannes Quistorp. Po jego śmierci, majątek przeszedł na jego syna Martina, a następnie do siostrzeńca Martina, Heinricha Jahna. Po II wojnie światowej, w 1950 roku, willa została przekształcona na potrzeby Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego. Proces adaptacji wnętrza do wymogów służby zdrowia spowodował, że obiekt zatracił swój pierwotny charakter. Jednak w latach 1999–2001 przeprowadzono gruntowny remont, który obejmował wymianę wszystkich okien i drzwi. W tym czasie usunięto również budynek portierni w 1995 roku oraz ogrodzenie od strony ulicy, co miało miejsce w latach 1996-1999.