Michał Łukaszewicz

Kultura i sztuka

Michał Łukaszewicz to postać niezwykle ważna w polskiej literaturze. Urodził się 29 listopada 1948 roku w Szczecinie, a swoją literacką przygodę zakończył 18 kwietnia 2006 roku w Warszawie.

Był wszechstronnie utalentowanym twórcą, który w swojej karierze łączył różne gatunki literackie. Oprócz tego, że pisał powieści i wiersze, pełnił również rolę krytyka literackiego oraz dziennikarza. Michał Łukaszewicz był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, co podkreśla jego znaczenie w polskim środowisku literackim.

Życiorys

Michał Łukaszewicz, absolwent Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskał dyplom w 1974 roku. W okresie od 1967 do 1976 roku był członkiem grupy poetyckiej „Stajnia”. Jego debiut literacki miał miejsce w 1980 roku, kiedy to wydał tomik wierszy „Magister Tartufe” (wyd. PIW) oraz zbiór opowiadań „Pieśń żarłocznej szarańczy” (wyd. „Czytelnik”).

Po zakończeniu studiów podjął pracę jako dziennikarz w „Sztandarze Młodych”. Następnie, od 1976 do 1996 roku, piastował stanowisko redaktora w dwutygodniku, a potem miesięczniku „Nowe Książki”. W latach 1996–2002 był stałym współpracownikiem miesięcznika literacko-społecznego „Literatura”, gdzie publikował m.in. fragmenty niewydanych powieści, artykuły oraz recenzje. Opowiadania fantastyczne Łukaszewicza były publikowane w czasopismach takich jak „Fantastyka” oraz „Nowa Fantastyka”.

W okresie 1993–2006 pracował jako nauczyciel w szkołach społecznych, przyczyniając się do powstania szkoły społecznej Stowarzyszenia Kultury i Edukacji, gdzie był aktywny aż do swojej śmierci. W latach 1993–1994 jego artykuły na temat oświaty pojawiały się w cyklu „Szkoła bez stopni”, publikowanym w warszawskim miesięczniku „Społeczeństwo otwarte”.

Jego powieść „Warszawska Atlantyda”, mieszcząca się w gatunkach political i science fiction, zdobyła uznanie krytyków dzięki oryginalnej, groteskowej wizji polskich przemian, która została przedstawiona z humorem. Paweł Dunin-Wąsowicz wyróżnił tę powieść w swoich recenzjach oraz w leksykonie „Warszawa fantastyczna”.

Łukaszewicz był również wielkim miłośnikiem „Dzienników” Stefana Żeromskiego, inspirując się nimi w swojej twórczości przez całe życie. Krótki wstęp do własnych dzienników napisał tuż przed śmiercią w Szpitalu Wolskim w Warszawie. Jego dzienniki, z których kilkanaście tomów pozostało nieopublikowanych, są dowodem na jego literacką pasję.

Publikacje

Oto lista znaczących publikacji Michała Łukaszewicza, które ukazały się na przestrzeni lat:

  • Magister Tartufe (tom poezji, wyd. PIW, 1980),
  • Pieśń żarłocznej szarańczy (zbiór opowiadań, wyd. Czytelnik, 1980),
  • Ołowiany dach (tom poezji, wyd. Wydawnictwo Literackie, 1984),
  • Małecki (powieść, wyd. Iskry, 1986),
  • Na perskim jarmarku (zbiór opowiadań, wyd. Glob, 1987),
  • Dom z zapalonymi światłami (zbiór opowiadań, wyd. Wydawnictwo Literackie, 1987),
  • Warszawska Atlantyda (powieść, wyd. PIW, 1997),
  • Niskie pobudki (nie wydana w całości powieść, publikowana we fragmentach w „Literaturze”).

Przypisy

  1. Beata Kęczkowska, Gazeta Wyborcza, dodatek Gazeta Stołeczna, 13.06.2011 r., wywiad z Pawłem Duninem–Wąsowiczem.
  2. Paweł Dunin-Wąsowicz, Warszawa fantastyczna, Wyd. Raster, Warszawa 2010.
  3. Ewa Głębicka Leksykon. Grupy literackie w Polsce 1945 – 1989, Wiedza Powszechna, Warszawa 2000, wyd. II poszerz., Stajnia, s. 316–322.
  4. Społeczeństwo Otwarte, miesięcznik, Wyd. Fundacja „Społeczeństwo Otwarte” Warszawa 1994.
  5. Piotr Kuncewicz, Agonie i nadzieja, wyd. BGW 1993, tom III Poezja od 1956 s. 530, tom V Proza polska od 1956 s. 304.
  6. Ryszard Matuszewski, Polonistyka, wrzesień 1987, Nr 7(247), s. 534–548, dział Nowe książki i wznowienia. Współczesna poezja polska, pochwalna recenzja z tomu poezji Michała Łukaszewicza „Ołowiany dach”.
  7. Literatura. Miesięcznik Literacko-Społeczny, grudzień 1999, M. Łukaszewicz, Niskie pobudki. Honor przede wszystkim, s. 18.

Oceń: Michał Łukaszewicz

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:9