Zbigniew Kozub


Zbigniew Kozub, urodzony 17 marca 1960 roku w Szczecinie, to znana postać w polskim życiu muzycznym, która łączy w sobie talent kompozytorski oraz pasję pedagogiczną.

W swoim dorobku artystycznym ma liczne dzieła w różnych formach, w tym zarówno utwory chóralne, jak i wokalno-instrumentalne. Jego twórczość obejmuje również kompozycje symfoniczne, kameralne oraz solowe, a także muzykę stworzoną z myślą o filmie, teatrze oraz radio. Tak szeroki wachlarz zainteresowań i umiejętności czyni go wyjątkowym przedstawicielem współczesnej muzyki.

Warto również zaznaczyć, że Zbigniew Kozub był dyrektorem festiwalu muzyki współczesnej o nazwie Poznańska Wiosna Muzyczna przez dziewięć lat, co przyczyniło się do popularyzacji nowej muzyki w Polsce. Obecnie pełni rolę wykładowcy na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie przekazuje swoją wiedzę i doświadczenie młodszym pokoleniom muzyków.

Kariera zawodowa

Zbigniew Kozub to znana postać w świecie muzyki, która swoją edukację rozpoczęła w klasie kompozycji u Floriana Dąbrowskiego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Ukończył tę uczelnię w 1985 roku. Sukcesywnie poszerzał swoją wiedzę, co zaowocowało obroną doktoratu w 1995 oraz uzyskaniem habilitacji w 2002 roku w dziedzinie sztuk muzycznych, szczególnie w zakresie kompozycji i teorii muzyki, również na tej samej uczelni.

W dniu 2 kwietnia 2015 roku, Zbigniew Kozub został uhonorowany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego tytułem profesora sztuk muzycznych, co było zwieńczeniem jego długotrwałego zaangażowania w działalność akademicką.

W ramach swojej kariery pełnił szereg istotnych funkcji, takich jak:

  • prodziekan Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Poznaniu w latach 1990-1996,
  • prezes Poznańskiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich w latach 1992-1999,
  • dyrektor festiwalu Poznańska Wiosna Muzyczna oraz prezes Oddziału Poznańskiego Związku Kompozytorów Polskich w latach 1993-1999 oraz 2008-2010,
  • prowadzący Pracownię Warstwy Audytywnej w Katedrze Animacji na Wydziale Komunikacji Multimedialnej oraz wykłady z zakresu muzyki filmowej na kierunku animacji filmowej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu od 1994 roku,
  • dziekan Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Poznaniu w latach 1996-2002,
  • członek Rady Programowej Radia „Merkury” w latach 1999-2003,
  • członek Kapituły Nagrody Artystycznej Miasta Poznania w latach 2002-2004,
  • zastępca prezesa Poznańskiej Fundacji Artystycznej od 2002 roku.

Nagrody i wyróżnienia

W życiu Zbigniewa Kozuba przyznawane były liczne nagrody w dziedzinie kompozycji, które dokumentują jego artystyczne osiągnięcia przez lata. Oto zestawienie wskazujące na najważniejsze wyróżnienia:

  • 1985: zdobył wyróżnienie w Konkursie Związku Kompozytorów Polskich za utwór organowy, który odbył się w Kamieniu Pomorskim,
  • 1986: otrzymał wyróżnienie podczas XXII Konkursu Młodych Związku Kompozytorów Polskich,
  • 1987: uzyskał wyróżnienie w Konkursie Związku Kompozytorów Polskich za dzieło na organy i dwa inne instrumenty,
  • 1987: wywalczył II nagrodę (I nie przyznano) w Konkursie Współczesnej Twórczości dla Dzieci i Młodzieży „Do-Re-Mi ’87”,
  • 1988: zdobył I nagrodę w kategorii symfonicznej oraz wyróżnienie w kategorii kameralnej podczas XXIII Ogólnopolskiego Konkursu Kompozytorskiego im. G. Fitelberga w Katowicach,
  • 1990: wyróżniony w II Konkursie im. R. Bukowskiego we Wrocławiu,
  • 1996: zdobył III nagrodę (I i II nie przyznano) w Konkursie Polskiego Radia S. A. na utwór radiowy.

Warto także wspomnieć o innych, równie ważnych nagrodach, które Zbigniew Kozub zdobył w trakcie swojej kariery:

  • 1988: otrzymał Medal Młodej Sztuki,
  • 1992: uzyskał Nagrodę Specjalną za muzykę do filmu Mały Książę w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza na Festiwalu Filmów Fabularnych i Telewizyjnych dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu.

Ważniejsze utwory

W twórczości Zbigniewa Kozuba można zaobserwować różnorodność stylów oraz form artystycznych, które świadczą o jego ogromnym talencie i wszechstronności. Poniżej przedstawiamy najważniejsze utwory kompozytora, które obejmują różnorodne gatunki i instrumentacje.

  • 1990: Voicing na 6 śpiewaków,
  • 1991: Siedem obrazów apokaliptycznych na organy,
  • 1992: Stabat Mater na baryton i orkiestrę do słów Romana Brandstaettera,
  • 1992: Elegia poświęcona pamięci Tadeusza Łomnickiego, na chór mieszany a cappella,
  • 1993: Trwać poza – balet do obrazów Grażyny Strykowskiej,
  • 1993: Cascades na cztery perkusje i komputer,
  • 1995: Semi sophysticated music na organy i komputer,
  • 1995: Kantata Pro Sinfonika na sopran, chór i orkiestrę symfoniczną,
  • 1995: Hymn Wspólnoty Polskiej na sopran, alt, chór i orkiestrę symfoniczną,
  • 1995: Incontri – balet – na trzech perkusistów i komputer,
  • 1995: Muzyka staromiejska do słów inskrypcji łacińskich wyrytych na murach Ratusza Poznańskiego na chór, skrzypce solo, syntezatory, blachę i perkusję,
  • 1995: Muzyka na Koziołki Poznańskie – czyli Koziubowa Muzyka na 100 muzyków różnej maści,
  • 1996: Psalm 150 – tłumaczenie psalmu Romana Brandstaettera na chór, organy, blachę i perkusję,
  • 1996: Oratorium Leszczyńskie na sopran, głos aktorski, chór mieszany i orkiestrę (z okazji 450–lecia miasta Leszna) – do słów R. Bibelsteina,
  • 1996: Upamiętnienie – utwór zamówiony przez rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na uroczystość wręczenia tytułu doktora honoris causa Wisławie Szymborskiej na chór mieszany a cappella do słów Wisławy Szymborskiej,
  • 1997: Siedem obrazów apokaliptycznych na organy i syntezator,
  • 1997: Trzy etiudy charakterystyczne na fortepian i komputer,
  • 1997: Tango – balet,
  • 1998: Litania ad Spiritum Sanctum na sopran, recytatora, chór i orkiestrę do słów Romana Brandstaettera w przekładzie łacińskim Sylwestra Dworackiego,
  • 1998: Makbet – sceny – balet,
  • 1999: Psalmy czasów przyszłych na sopran, recytatora, flet, perkusję, syntezator, organy i perkusję do tekstów z Księgi Psalmów,
  • 1999: Epitafium pamięci Grażyny Bacewicz na orkiestrę smyczkową,
  • 2002: Wołaniem Wołam Cię – oratorium pastoralne do słów Ernesta Bryllana – sopran, chór mieszany i orkiestrę,
  • 2002: Ad Multos Annos na sopran solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną do słów Kazimiery Iłłakowiczówny,
  • 2002: Spaces of silence na fortepian, organy, klarnet, harfę, akordeon i perkusję,
  • 2002: Northern Lights II na kwartet smyczkowy,
  • 2002: Rag-Organ-Reparation-Time na organy,
  • 2002: Future in the Past na taśmę,
  • 2003: Koncert na flugelhorn i orkiestrę,
  • 2003: Northern Lights na orkiestrę,
  • 2004: Medytacje Nowego Różańca na altówkę i organy,
  • 2005: Spaces of silence II na fortepian, organy i akordeon,
  • 2006: Spaces of swarm na dwa fortepiany, organy i perkusję,
  • 2006: Aus der bilder – trzy pieśni na tenor i dwa fortepiany do słów R.M. Rilke,
  • 2006: Multiform II na fortepian i komputer,
  • 2006: Koncert Muzyka z prądem,
  • 2006: Spaces of swarm na dwa fortepiany, organy i perkusję, pamięci prof. Jerzego Zgodzińskiego,
  • 2006: Psalm 150 na chór mieszany, organy i orkiestrę symfoniczną,
  • 2007: Psalm Woli na chór mieszany a cappella do słów Romana Brandstaettera,
  • 2007: Pielgrzym na orkiestrę,
  • 2007: Altum Silencium na skrzypce i taśmę,
  • 2007: Altum Silencium II na obój, organy i kwintet akordeonowy,
  • 2007: INTer aLIA na fortepian,
  • 2007: Korowód według Wyspiańskiego na orkiestrę smyczkową,
  • 2008: EX RE na 15 instrumentów perkusyjnych,
  • 2008: Zasypiamy w słowach na mezzosopran i orkiestrę kameralną do słów Zbigniewa Herberta,
  • 2008: Fresk symfoniczny Przenikania na orkiestrę symfoniczną,
  • 2008: Tango II na taśmę,
  • 2008: Pięć pieśni miłosnych do słów Marii Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej na sopran i fortepian,
  • 2008: Z Tobą chcę oglądać świat na fortepian i taśmę – ballet performance,
  • 2008: Suita z muzyki teatralnej Romana Maciejewskiego do sztuki Makbet Williama Szekspira w reżyserii Ingmara Bergmana,
  • 2008: Ad maiorem Dei gloriam – Na większą chwałę Bożą,
  • 2010: NOX na orkiestrę smyczkową i organy,
  • 2010: Trio smyczkowe Spaces of nothingless,
  • 2011: Passio Domini Nostri Jesu Christi Secundum Joannem.

W jego dorobku artystycznym znalazły się także dzieła na potrzeby radia, teatru i telewizji. W 2002 roku stworzył muzykę do słuchowiska opartego na poezji Haliny Poświatowskiej, ukazując swoją umiejętność łączenia różnych form sztuki.

Kompozytor posiada także wiele publikacji, w tym „Kolędy na głos z fortepianem”, które to zbioru z najpopularniejszymi kolędami zyskały uznanie wśród melomanów. Jego prace były wydawane przez renomowane wydawnictwa, co potwierdza ich wysoką jakość i znaczenie w polskiej muzyce współczesnej.

Interesujący jest również jego wkład w muzykę teatralną. Przykłady jego twórczości można znaleźć w Teatrze Polskim w Poznaniu oraz w różnych widowiskach plenerowych, gdzie jego kompozycje stanowią integralną część przedstawień. Kozub stworzył także muzykę do wielu dokumentów, co pokazuje jego różnorodność i umiejętność adaptacji do różnych form sztuki.

Przypisy

  1. Prezydent wręczył nominacje profesorskie. prezydent.pl, 18.08.2015 r. [dostęp 25.02.2018 r.]
  2. Orkiestra to muzeum instrumentów. 16.11.2012 r. [dostęp 16.05.2013 r.]
  3. Akordy sensu - Rozmowa ze Zbigniewem Kozubem z Akademii Muzycznej w Poznaniu. [w:] Forum akademickie [on-line]. 2010 r. [dostęp 16.05.2013 r.]
  4. Absolwenci Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Szczecinie im. Tadeusza Szeligowskiego. [dostęp 16.05.2013 r.]
  5. Poznańska Wiosna Muzyczna. [dostęp 16.05.2013 r.]
  6. Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu. [dostęp 16.05.2013 r.]

Oceń: Zbigniew Kozub

Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:23