Piotr Andrejew

---

Życiorys

Piotr Andrejew jest osobą o niezwykle bogatej biografii artystycznej, która rozpoczęła się od ukończenia VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie w 1965 roku. Następnie kontynuował edukację na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1969 roku uzyskał dyplom z zakresu historii sztuki oraz prawa. Dopełnieniem jego kształcenia były studia na Wydziale Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, które ukończył w 1973 roku.

Od samego początku swojej kariery Andrejew wyróżniał się talentem w tworzeniu oryginalnych etiud. Jego dzieła, w tym „Pajace”, przykuły uwagę krytyków dzięki nowatorskiemu podejściu wizualnemu. Współpraca z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi zaowocowała powstaniem kilkunastu filmów krótkometrażowych, takich jak „Idzie Mróz” o wybitnym rysowniku krakowskim Danielu Mrozie, z pięknymi zdjęciami Jacka Zygadły i muzyką Henryka Kuźniaka. Andrejew współpracował także z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych w Warszawie oraz Se-ma-forem w Łodzi.

Wśród bliskich współpracowników Andrejewa znajdziemy wybitnych twórców, takich jak Zbigniew Rybczyński, który pełnił rolę operatora w jego filmach, a także Jerzego Zielińskiego, który zajmował się operatorką oraz współscenariuszem. Warto wspomnieć również o Zbigniewie Wichłaczu, który odpowiadał za zdjęcia w wielokrotnie nagradzanym filmie „Okno”.

Od 1975 roku Andrejew był związany z Zespołem Filmowym „Kadr” w Warszawie, kierowanym przez Jerzego Kawalerowicza. W jego dorobku znajdują się trzy filmy fabularne, a także telewizyjny „Kradzież” oraz kinowe „Klincz” i „Czułe miejsca”. Klincz, uznawany za reprezentanta kina moralnego niepokoju, zyskał szczególne uznanie dzięki kreacji Tomasza Lengrena, która przyczyniła się do jego sukcesu na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku (obecnie w Gdyni), gdzie film został licznie nagradzany.

W latach 1975–1977, Andrejew był również współzałożycielem i pierwszym przewodniczącym Koła Młodych Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Po rezygnacji stanowisko to objął tragicznie zmarły Wojciech Wiszniewski. W 1982 roku, w obliczu stanu wojennego, Andrejew opuścił Polskę i osiedlił się w Holandii.

W późniejszych latach życia, Andrejew dzielił się swoją wiedzą jako wykładowca w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi. W 2012 roku uzyskał stopień doktora w zakresie sztuki filmowej. Jako twórca literacki zadebiutował powieścią „Magiczna godzina” (2012) oraz napisał książki o tematyce filmowej, w tym „Kompendium terminologii filmowej” (2005) oraz „Polsko-angielski słownik filmowy” (2007).

---

Oceń: Piotr Andrejew

---