Wielgowo (niem. Augustwalde) to część miasta Szczecina, zlokalizowana na osiedlu Wielgowo-Sławociesze-Zdunowo. Granice tego osiedla mają wyraźnie zdefiniowane punkty, którymi są: droga krajowa nr 3, tory linii kolejowej Szczecin – Stargard oraz granica miasta. Od wschodniej strony osiedle sąsiaduje z gminą Kobylanka, a od północy z gminą Goleniów.
Wielgowo charakteryzuje się otoczeniem lasów Puszczy Goleniowskiej, co nadaje mu niezwykle malowniczy charakter. Warto zauważyć, że jest to osiedle z zabudowaniami przypominającymi wieś, gdzie główne budynki koncentrują się wzdłuż ulicy Bałtyckiej oraz na wschód od niej. Pozostała przestrzeń składa się głównie z łąk oraz terenów rolniczych.
Nieopodal Wielgowa znajduje się osiedle Zdunowo, które obecnie przeżywa intensywny rozwój, zwłaszcza w rejonie budowy osiedla Osada Leśna. To nowe osiedle leży przy północnej granicy Wielgowa, a jego główną ulicą jest Sokolników. Główne arterie dojazdowe do osiedla obejmują ulicy Tczewskiej z Dąbia, a także ulicę prof. Tomasza Żuka (Zdunowska), która prowadzi z Płoni.
Komunikację w tej okolicy zabezpiecza kolej, której stacja Szczecin Zdunowo umożliwia wygodne połączenia, oraz linie autobusowe, takie jak 73, 93 i 534. Dzięki tym środków transportu, mieszkańcy mogą łatwo poruszać się w kierunku innych części Szczecina.
Nazwa
Po wprowadzeniu administracji polskiej w 1945 roku miejscowość znana była na początku jako Wielichowo oraz Wielgołęka. To właśnie 12 listopada 1946 roku, oficjalnie nadano jej nazwę Wielgowo. Inspiracja dla tej nazwy pochodziła z historycznych wzmiankach dotyczących błota i lasu występującego w XIII i XIV wieku, które nosiło nazwę Wielgowo (Velchow, Velgow) i rozciągało się w okolicznych terenach. Warto zauważyć, że sama nazwa jest derivatem od słowa „wielki”, co podkreśla jej znaczenie.
Historia
Wielgowo przed wybuchem II wojny światowej znajdowało się w granicach powiatu nowogardzkiego, znanego wtedy jako Kreis Naugard. W 1939 roku obszar ten został włączony do Wielkiego Szczecina, co miało duże znaczenie dla jego dalszego rozwoju.
Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, przez kolejne trzy lata miejscowość wchodziła w skład powiatu gryfińskiego, pełniąc funkcję siedziby gminy Załom. W latach 1948–1954 ponownie przypadła do powiatu nowogardzkiego, a w 1954 roku zyskała status części Szczecina, stając się dzielnicą podmiejską.
W roku 1972 Wielgowo uzyskało status osiedla miejskiego, co stało się istotnym krokiem w kierunku jego urbanizacji oraz rozwoju infrastruktury, zmieniając tym samym jego oblicze.
Przypisy
- Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 23.08.2023 r.]
- Encyklopedia Szczecina. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015 r., s. 1167. ISBN 978-83-942725-0-0.
- Słownik współczesnych nazw geograficznych Pomorza Zachodniego z nazwami przejściowymi z lat 1945-1948. Tadeusz Białecki (red.). Szczecin: Książnica Pomorska w Szczecinie, 2002 r., s. 234. ISBN 83-87879-34-7.
- Ynona Husaim-Sobecka. Szczecin i Stare Czarnowo - zapytają mieszkańców. „gs24.pl”, 31.01.2008 r. Media Regionalne sp. z o.o.. [dostęp 10.06.2012 r.]
- Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 30.11.1954 r., Nr 15, Poz. 67
- a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12.11.1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Zachód (Szczecin) | Zdroje (Szczecin) | Żydowce | Golęcino | Krzekowo | Niemierzyn (Szczecin) | Północ (Szczecin) | Słowieńsko (Szczecin) | Trzebusz (Szczecin) | Zdunowo (Szczecin) | Warszewo (Szczecin) | Śródmieście (Szczecin) | Śmierdnica | Stare Miasto (Szczecin) | Sławociesze | Pilchowo (Szczecin) | Krzekoszów | Klucz (Szczecin) | Jezierzyce (Szczecin) | Gocław (Szczecin)Oceń: Wielgowo