Żydowce, znane również pod niemiecką nazwą Sydowsaue, to malownicza lokalizacja w prawobrzeżnej części miasta Szczecin. Ta urokliwa dzielnica znajduje się w obrębie osiedla Żydowce-Klucz, które przyciąga mieszkańców i turystów swoją unikalną atmosferą.
Obszar ten wyróżnia się nie tylko swoją lokalizacją, ale także bogatą historią oraz intensywnym rozwojem infrastruktury, co czyni go atrakcyjnym miejscem do życia. Warto również zwrócić uwagę na prawobrzeżną część Szczecina, która coraz bardziej zyskuje na znaczeniu w kontekście miejskiego planowania i rozwoju społecznego.
Historia
Pierwsze ślady bytności człowieka w Żydowcach sięgają czasów neolitu. W trakcie badań archeologicznych odkryto znaleziska związane z kulturą pucharów lejkowatych, co potwierdza, że osadnictwo w tej okolicy istniało już w neolicie oraz w epoce brązu, reprezentowanej przez kulturę łużycką.
Wieś Żydowce została założona w 1750 roku przez radcę Izby Wojenno-Skarbowej Richarda Christopha Sydowa. Był to rezultat zarządzenia króla Prus, Fryderyka II, wydanego w 1747 roku, które zobowiązywało do zasiedlenia terenów nad Regalicy. Zgodnie z umową z dnia 30 czerwca 1747 roku, którą potwierdził król 25 lipca, Żydowce zostały sprzedane za kwotę 411 talarów, 7 groszy oraz 6 fenigów czynszu wieczystego przez Pomorską Izbę Wojenno-Skarbową (niem. Pommersche Kriegs- und Domainen-Kammer) w Szczecinie. Richard Christoph Sydow był głównym dzierżawcą urzędu w Kołbaczu.
W trakcie wojny siedmioletniej, w 1758 roku, wieś została zniszczona w wyniku ataku wojsk rosyjskich. Została odbudowana, ale w 1813 roku znów padła ofiarą zniszczeń, tym razem ze strony wojsk francuskich. Mimo tych zawirowań, Żydowce stały się jednym z bardziej dochodowych majątków w powiecie gryfińskim.
W 1865 roku, 2/3 znakomitych łąk w Żydowcach, położonych wzdłuż Regalicy i podzielonych na niewielkie parcele, zostało wydzierżawionych za roczną kwotę 4000 talarów. Dodatkowo, inne tereny przynosiły dochody, co doprowadziło do oszacowania wartości majątku na 120 tys. talarów. W roku 1868 wieś zamieszkiwało 438 osób, a na terenie znajdowało się 36 domów mieszkalnych oraz 61 budynków gospodarczych, a ziemia została podzielona na 311 parceli, co w sumie dawało 424 morgi. Działała również cegielnia.
W 1903 roku powstała fabryka sztucznego jedwabiu, która była własnością hrabiego Guido Henckel von Donnersmarck. W 1911 roku fabryka została rozbudowana, a w jej obrębie wybudowano nowe domy dla pracowników oraz urzędników. W ramach tej rozbudowy, w latach 1911–1912 umocniono nabrzeża przeładunkowe przy fabryce, a w latach 1913–1914 dokonano regulacji Regalicy, umacniając linię brzegową Żydowiec. Niestety, w roku 2000 fabryka „Wiskord” S.A. ogłosiła upadłość.
Podczas II wojny światowej, zabudowa mieszkalna i przemysłowa Żydowiec doświadczyła poważnych zniszczeń. Główne uszkodzenia miały miejsce podczas nocnych nalotów bombowców alianckich, które miały miejsce w dniu 3/4, 13/14 oraz 25/26 sierpnia 1944 roku. Ostateczne zdobycie Żydowiec miało miejsce 18 marca 1945 roku, po zaciętych walkach oddziałów piechoty radzieckiej, wspieranych przez polską artylerię.
Przypisy
- Żydowce – Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl [online], pomeranica.pl [dostęp 26.04.2024 r.]
- Żydowce. [w:] Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 12.08.2016 r.]
- Okolice Szczecina, Wydawnictwo PTTK "Kraj" Sp. z o.o. Warszawa 2000.
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Golęcino | Krzekowo | Niemierzyn (Szczecin) | Północ (Szczecin) | Słowieńsko (Szczecin) | Trzebusz (Szczecin) | Zdunowo (Szczecin) | Płonia (Szczecin) | Skolwin | Widok (Szczecin) | Zdroje (Szczecin) | Zachód (Szczecin) | Wielgowo | Warszewo (Szczecin) | Śródmieście (Szczecin) | Śmierdnica | Stare Miasto (Szczecin) | Sławociesze | Pilchowo (Szczecin) | KrzekoszówOceń: Żydowce