Wojciech Wysocki


Wojciech Wysocki, urodzony 16 stycznia 1953 roku w Szczecinie, to znany polski aktor, który zdobył uznanie wśród widzów dzięki swoim różnorodnym rolom aktorskim. Jego kariera obejmuje występy w filmach oraz popularnych serialach telewizyjnych.

Wysocki zadebiutował jako młody pianista Grzegorz w melodramacie Jana Batorego zatytułowanym Con amore z 1976 roku. Jego talent i charyzma przyciągnęły uwagę reżyserów, co zaowocowało szeregiem ról w serialach telewizyjnych.

W jednym z jego najbardziej rozpoznawalnych wystąpień, zagrał postać doktora Andrzeja Marczyńskiego w popularnym serialu Klan, emitowanym od 1998 do 2004 oraz powracającym w latach 2010-2011, 2013 i 2019. Wysocki występował również w serialu Miodowe lata, w którym wcielił się w inspektora Kopeka, oraz w Kocham Klarę jako Jan Nowak, przyjaciel Kuby. Jego dorobek obejmuje także rolę doktora Mieczysława Wezół w Ranczo, produkcji emitowanej w latach 2006-2009 oraz 2011-2016.

Wojciech Wysocki znacząco wpłynął na polski krajobraz filmowy i telewizyjny, a jego występy zawsze spotykają się z pozytywnym odbiorem publiczności.

Życiorys

Wojciech Wysocki jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Szczecinie. W trakcie swojej edukacji aktorskiej, na trzecim roku studiów, wystąpił w telefilmie Gerarda Zalewskiego pt. „Dom moich synów” z 1975 roku, gdzie zagrał u boku Marka Walczewskiego oraz Beaty Tyszkiewicz. Ten film był szczególnie uhonorowany podczas przeglądów filmów telewizyjnych w Cannes.

Po swoim gościnnym udziale w popularnym serialu kryminalnym „07 zgłoś się” z 1976 roku, przyszedł czas na debiut na wielkim ekranie. Wówczas zagrał postać czarnego charakteru młodego pianisty, który zaniedbuje swoją ciężko chorą dziewczynę, aby przygotować się do prestiżowego konkursu chopinowskiego w melodramacie Jana Batorego pt. „Con amore” (1976), gdzie wystąpił u boku Mirosława Konarowskiego, Joanny Szczepkowskiej i Zbigniewa Zapasiewicza.

W 1976 roku ukończył studia w PWST w Warszawie, po czym rozpoczął swoją karierę w teatrach warszawskich, w tym Współczesnym (1976–1994), Północnym (1990), Teatrze Scena Prezentacje (1991, 1998), Dramatycznym (1994–), Muzycznym „Roma” (1999, 2002), Komedia (2000–2001, 2003–2006), Rozmaitości (2003), Na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (2005), Kompania Primavera (2005–2006), Rampa na Targówku (2006), a także im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1996) oraz Opera Nova w Bydgoszczy (1999) i Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (2007) i Teatrze Piosenki we Wrocławiu (2008).

W ciągu swojej kariery wystąpił także w dramacie psychologicznym Andrzeja Wajdy pt. „Bez znieczulenia” (1978), w melodramacie Ignacego Gogolewskiego pt. „Romans Teresy Hennert” (1978), a także w ekranizacji powieści Andrzeja Wydrzyńskiego „Umarli rzucają cień” (1978). Do jego znakomitych ról należy także udział w dramacie Andrzeja Wajdy „Dyrygent” (1980) u boku Johna Gielguda oraz w wojennym telefilmie „Godzina 'W'” (1980) i serialu Janusza Zaorskiego pt. „Punkt widzenia” (1980). W filmie wojenno-sensacyjnym „Wyrok śmierci” (1980) zagrał postać Smukłego, zesłanego do wykonywania wyroków na kolaborantach.

Sławę przyniosła mu rola kapitana Wiesnicyna w ekranizacji powieści Stefana Żeromskiego „Wierna rzeka” (1983) w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego. Został również doceniony za występ jako młody dziennikarz z ambicjami literackimi, który zostaje aresztowany za publiczne wydawanie wolnomyślicielskiego i antyklerykalnego pisma w psychologicznym filmie Wojciecha Jerzego Hasa pt. „Pismak” (1984) na podstawie powieści Władysława Terleckiego.

Jego najbardziej charakterystyczna rola to Adaś Miauczyński w dramacie Marka Koterskiego pt. „Życie wewnętrzne” (1986), za którą otrzymał nagrodę aktorską przyznaną przez publiczność podczas Koszalińskich Spotkań Filmowych „Młodzi i Film”.

Oprócz tego Wysocki jest również recytatorem oraz wykładowcą cyklicznych warsztatów poetyckich i spotkań. W 2007 roku otrzymał wyróżnienie od Zespołu Artystycznego Teatru Polskiego Radia, przyznane w formie nagrody Wielki Splendor. W swojej karierze brał także udział w radiowych serialach takich jak „Matysiakowie” i „Motel w pół drogi”.

Filmografia

Filmografia Wojciecha Wysockiego obejmuje wieloletnią karierę aktorską, w której artysta wystąpił w wielu produkcjach filmowych oraz telewizyjnych. Jego talent i wszechstronność pozwoliły mu na odgrywanie różnorodnych ról, od postaci drugoplanowych po główne. Poniżej przedstawione są wybrane pozycje z jego bogatej filmografii.

  • 1975: Dom moich synów jako Marek, syn Krystyny i Wiktora,
  • 1976: Con amore jako Grzegorz,
  • 1976: 07 zgłoś się jako Krzysztof, syn Sucheckiego (odc. 4),
  • 1978: Umarli rzucają cień jako „Konrad”, agent gestapo „Bubi”,
  • 1978: Somosierra. 1808 jako dziennikarz rozmawiający z Kossakiem,
  • 1978: Romans Teresy Hennert jako Andrzej Laterna, syn profesora,
  • 1978: Bez znieczulenia jako student Michałowskiego,
  • 1979: Jeden z wielu,
  • 1979: Godzina „W” jako „Witold”, dowódca „Czarnego”,
  • 1979: Dyrygent jako Kwiatkowski, skrzypek w orkiestrze,
  • 1980: Wyrok śmierci jako „Smukły”,
  • 1980: W biały dzień jako szpicel,
  • 1980: Punkt widzenia jako Sewer, kolega Włodka na uczelni (odc. 3 i 5),
  • 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy jako Piotr Frankowski, syn Matyldy i Władysława,
  • 1981: Amnestia jako Teodor, kolega Ryszarda z AK,
  • 1982: Odwet jako Midryga,
  • 1982: Blisko, coraz bliżej jako Roman Pasternik, syn Antoniego (odc. 5),
  • 1983: Wierna rzeka jako kapitan Wiesnicyn,
  • 1983: Na straży swej stać będę jako Darek Madej, brat Mai,
  • 1984: Umarłem, aby żyć jako doktor Leśniak,
  • 1984: Pismak jako Rafał,
  • 1985: Tętno jako lekarz,
  • 1985: Pewnego letniego dnia jako Krzysztof Wrzos,
  • 1985: Jezioro Bodeńskie jako Vilbert,
  • 1986: Życie wewnętrzne jako Michał Miauczyński,
  • 1986: Komediantka jako Wawrzecki,
  • 1986: Biała wizytówka jako oficer francuski (odc. 2),
  • 1987: Śmierć Johna L. jako Zbyszek Gąsior,
  • 1987: Śmieciarz jako Władek Bożych, brat „Toja” (odc. 2 i 4),
  • 1987: Do domu jako emisariusz,
  • 1987: Cesarskie cięcie jako Radomski, mąż ciężarnej,
  • 1988: Oszołomienie jako Chris Sten; pierwowzorem postaci był Igo Sym,
  • 1988: I skrzypce przestały grać jako dowódca oddziału partyzanckiego,
  • 1989: Virtuti jako kapitan Zaremba,
  • 1989: Sceny nocne jako Bolesław Zaremba,
  • 1989: Po własnym pogrzebie jako doktor Leśniak, członek AK,
  • 1989: Deja Vu jako Franco De Niro, gangster z Chicago,
  • 1990: Napoleon jako Bourienne (odc. 1),
  • 1991: V.I.P. jako kompozytor Piotr Preuss,
  • 1991: Panny i wdowy jako zesłaniec Edward Borski, miłość Karoliny (odc. 2),
  • 1991: Panny i wdowy jako zesłaniec Edward Borski, miłość Karoliny,
  • 1992: Zwolnieni z życia jako Jan Wysocki, brat Marka, działacz „Solidarności”,
  • 1992: Enak,
  • 1992: Aby do świtu… jako Bronisław Wronik, prywatny dystrybutor prasy,
  • 1993: Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza jako przedsiębiorca,
  • 1993: Polski crash jako Daniel Bury, prywatny detektyw poszukujący skradzionych samochodów,
  • 1993: Kuchnia polska jako Ferdynand Biesiekierski, mąż Zuzanny (odc. 6),
  • 1994: Piękna warszawianka jako Borowski,
  • 1994–1995: Spółka rodzinna jako Roman Derko, mąż Ani,
  • 1995: Nic śmiesznego jako aktor grający w filmie Adama,
  • 1995: Ekstradycja jako Andrzej Szawłowski, członek kierownictwa UOP współpracujący z mafią,
  • 1996: Ekstradycja 2 jako Andrzej Szawłowski, były wysoki oficer UOP współpracujący z mafią (odc. 2 i 6),
  • 1996–1997, 2000: Dom jako Jan Borowski, ojciec Beaty, były mąż Martyny Stroynowskiej,
  • 1997: Zaklęta jako Konrad,
  • 1997: Sława i chwała jako pułkownik Mirski (odc. 4),
  • 1998–2004, 2010–2011, 2013, od 2019 Klan jako doktor Andrzej Marczyński,
  • 1999: Ostatnia misja jako minister,
  • 2000–2001, 2003: Miodowe lata jako inspektor Kopek,
  • 2001: Zostać miss jako Paweł Bojarewicz, reżyser konkursu,
  • 2001: Listy miłosne jako Karol, mąż Celiny,
  • 2001: Kocham Klarę jako Jan Nowak, przyjaciel Kuby,
  • 2002–2010: Samo życie jako doktor Leopold Raniewicz,
  • 2003: Zostać miss 2 jako reżyser Paweł Bojarewicz, reżyser wyborów „Miss Desperado”,
  • 2004: M jak miłość jako prokurator (odc. 249 i 251),
  • 2004: Dziupla Cezara jako klient bistra (odc. 12),
  • 2005: Na dobre i na złe jako Marek Gorycki (odc. 210),
  • 2006: Wszyscy jesteśmy Chrystusami jako dziekan kulturoznawstwa,
  • 2006: U fryzjera jako Edward (odc. 8),
  • 2006–2009, 2011–2016: Ranczo jako doktor Mieczysław Wezół,
  • 2006–2007: Pogoda na piątek jako adwokat Andrzej Dereńczuk,
  • 2007: Ranczo Wilkowyje jako doktor Mieczysław Wezół,
  • od 2007: Na Wspólnej jako Jerzy Dudek,
  • 2008: Lawina jako Dominic,
  • 2009: Moja nowa droga jako Adam, ojciec Piotra,
  • 2011: Nowi mieszkańcy jako Skotnicki,
  • 2016: Wesele w Kurnej Chacie jako Gość-Dziennikarz,
  • 2016–2017: O mnie się nie martw jako doktor Karol Dembski,
  • 2016–2018, 2020: M jak miłość jako Jerzy Górecki, ojciec Olgi,
  • 2018: Komisarz Alex jako Grodecki, ojczym Milli (odc. 138),
  • 2018: Głosy jako mężczyzna,
  • 2019: Pan T. jako pisarz schizofrenik,
  • 2021: Pajęczyna jako Piotr Jaroszewicz.

Polski dubbing

Wojciech Wysocki, znany **polski aktor dubbingowy**, ma na swoim koncie wiele znaczących ról. Jego praca w dubbingu rozpoczęła się w latach 80. i od tego czasu zdobył szerokie uznanie w tej dziedzinie.

  • 1987: Było sobie życie – pułkownik,
  • 1990–1994: Super Baloo – Don Karnage,
  • 1992–1998: Batman,
  • 1996: Tajemnica Sagali – Tata Kuby i Jacka,
  • 2000: Spotkanie z Jezusem – Jezus Chrystus (wersja telewizyjna) / (wersja kinowa),
  • 2000: Wampirek – Fryderyk,
  • 2002–2007: Kim Kolwiek – Dusikasa,
  • 2005: Szeregowiec Dolot – Unkersschwein,
  • 2006: Auta – Harv,
  • 2006: Karol. Papież, który pozostał człowiekiem – kardynał Agostino Casaroli,
  • 2022: Obi-Wan Kenobi – Bail Organa.

Jego różnorodność ról showcases skills and talent in different genres, contributing significantly to the Polish dubbing landscape.

Przypisy

  1. "Obi-Wan Kenobi": obsada polskiego dubbingu [online], wSyncu, 27.05.2022 r. [dostęp 29.05.2022 r.]
  2. Wspominamy p. Profesor – I Liceum Ogólnokształcące w Szczecinie [online] [dostęp 23.11.2020 r.]
  3. Wielki Splendor - nagrody Teatru Polskiego Radia wręczone. prsa.pl, 01.12.2008 r. [dostęp 06.12.2010 r.]

Oceń: Wojciech Wysocki

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:13