Wojciech Ziemiański


Wojciech Ziemiański to niezwykle utalentowany artysta, którego życie i kariera zasługują na szczególną uwagę. Urodził się 12 maja 1953 roku w Szczecinie, gdzie z pewnością formowały się jego pierwsze zainteresowania związane ze sztuką.

Jako polski aktor teatralny i filmowy, Ziemiański rozwinął swoje umiejętności w różnych dziedzinach sztuki, stając się ważną postacią na polskiej scenie artystycznej. Jego wkład w kulturę i dorobek artystyczny zachwycają zarówno krytyków, jak i publiczność.

Życiorys

Wojciech Ziemiański jest znanym aktorem, którego rodzicie mają znaczący wpływ na jego karierę. Jest synem Władysława Ziemiańskiego, znanego aktora i dyrektora teatrów. W 1977 roku zakończył edukację na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, korzystając z oferty Filii we Wrocławiu.

Jego debiut teatralny miał miejsce w 1978 roku, kiedy to wystąpił jako Książę Filip w przedstawieniu „Iwona, księżniczka Burgunda”, które odbyło się w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.

Pojawił się na ekranie po raz pierwszy w 1998 roku, występując w popularnym serialu „Życie jak poker”. W ciągu lat 1987−2017 był etatowym aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu.

Odznaczenia

Wśród licznych wyróżnień, które otrzymał Wojciech Ziemiański, na szczególną uwagę zasługują:

  • srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 5 lipca 2004 roku,
  • srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, nadany 16 grudnia 2010 roku.

Filmografia

Wojciech Ziemiański jest uznawanym aktorem, którego dorobek filmowy obejmuje wiele znaczących ról. W latach 1998–1999 wystąpił w serialu Życie jak poker, gdzie wcielił się w postać Guli, wspólnika Byrskiego.

W 1999 roku zagrał pasera w filmie O rety, moja babcia ma chłopaka. Rok ten był również początkiem jego długoletniego związku z popularnym serialem Świat według Kiepskich, w którym brawurowo sportretował różne postacie przez aż do 2007 roku.

W 2000 roku Ziemiański wystąpił jako Lolek Kozaczek w filmie O czym szumią kierpce. Następnie, w latach 2002–2003, zagrał posła w Gorącym temacie.

W ciągu swojej kariery pojawił się także w serialach takich jak Fala zbrodni (w rolach różnych postaci w 2003 i 2008) oraz w Na dobre i na złe, gdzie zagrał Andrzeja Nowickiego w 2003 roku.

Rok 2004 przyniósł mu rolę kasjera w O czym są moje oczy, a w tym samym czasie występował również w Pierwszej miłości (od 2004 do 2005 oraz w 2013 roku). W 2005 roku zyskał popularność dzięki rolom w produkcjach takich jak Biuro kryminalne, gdzie zagrał Waldemara „Waldi Wielkiego” Merkel, oraz Warto kochać, gdzie wystąpił jako doktor Krzemiński.

W 2006 roku zrealizował projekt Bezmiar sprawiedliwości, wcielając się w rolę scenografa teatralnego. Kolejne lata przyniosły mu kolejne wyzwania aktorskie, w tym rolę Józka w filmie Czarny w 2008 roku.

Kolejne projekty, w których wystąpił, obejmują Teraz i zawsze oraz Związek na odległość, w którym był sprawcą wypadku w 2008 roku. Ostatnie lata przyniosły mu rolę mężczyzny w Głębokiej wodzie w 2013 oraz postać pana Zbigniewa, dziennikarza sportowego w Lombard. Życie pod zastaw w 2018 roku.

Role teatralne

W Jeleniej Górze, w Teatrze im. C.K. Norwida, Wojciech Ziemiański zagrał szereg ról, które na stałe wpisały się w historię tego miejsca. W 1978 roku wcielił się w postać księcia Filipa w spektaklu Iwona, księżniczka Burgunda.

Rok później, w 1982 roku, odgrywał rolę Uchola w Królu malowanym, a w 1984 roku zagrał Henryka w Ślubie oraz Literata w Romansie z wodewilu. W 1985 roku wiedział, jak zascynować publiczność rolą Horacego w Hamlecie, a rok później w dramacie Maciej Korbowa i Bellatrix przyjął rolę tytułowego Macieja Korbowy.

Następnie w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu w 1980 roku wystąpił jako Figaro w Weselu Figara oraz Valentino w Wieczorze Trzech Króli. W 1981 roku zagrał Vik w Po Hamlecie.

W Teatrze Polskim we Wrocławiu, jego talent był równie wyrazisty. W 1988 roku odegrał Simona w Śmierci Dantona, a w kolejnych latach wcielał się w Mikołaja Aleksiejewicza Iwanowa w Iwanowie oraz Chasyda, Czekistę i innych w Burzliwym życiu Lejzorka Rojtszwańca, prezentując swoje wszechstronne umiejętności aktorskie.

Rok 1990 przyniósł mu kolejne znaczące role, m.in. Witolda w Biesiadzie u hrabiny Kotłubaj oraz Pułkownika w Miazga. W 1991 roku brał udział w Próbach czyli Septet, a dwa lata później zagrał sprzedawcę w Pułapce.

W kolejnych latach jego repertuar jednak się rozszerzył, od Pierścienia i Róży (1993) po Romeo i Julię w 1994 roku, dając się poznać szerokiej publiczności. Pojawił się również w Villa dei Misteri oraz Przygodach Tomka Sawyera, gdzie zyskał sympatię widzów.

W 1996 roku grał w Immanuelu Kancie, a także w Improwizacji wrocławskiej jako Profesor Koryncki. Jego rola jako Dziennikarza w Król umiera czyli Ceremonie oraz Henryka Wendlinga w Dama z jednorożcem przyniosła mu uznanie i chwałę.

Późniejsze lata 90. to dalszy rozwój kariery Ziemiańskiego. W Teatrze Poniedziałkowym/Teatrze Komedia we Wrocławiu, w 1997 roku, wcielił się w Vic Jonsona w Kochanych pieniążkach, a następnie w 2004 roku grał Johna Smitha w Mayday 2.

Jego ostatnie role w Wrocławskim Teatrze Współczesnym z 2006 roku w Transfer! podkreślają jego nieustanny zapał i umiejętności aktorskie. Różnorodność ról oraz bogaty dorobek artystyczny Wojciecha Ziemiańskiego czynią go jednym z bardziej rozpoznawalnych aktorów w polskim teatrze.

Przypisy

  1. MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online] [dostęp 05.04.2020 r.]
  2. FilmPolski.pl, „FilmPolski” [dostęp 15.02.2018 r.]
  3. M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 109 „za zasługi w pracy artystycznej”.

Oceń: Wojciech Ziemiański

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:23