Jasne Błonia

---

Historia i urbanistyka

Na początku XX wieku przyciągające wzrok i przestrzenne Jasne Błonia zyskały swoje obecne oblicze. Teren ten utworzono w latach 1925-1927 na gruntach, które wcześniej należały do rodziny Quistorpów (zob. Martin Quistorp). Całość została zaprojektowana z rozległym trawnikiem, w otoczeniu parterowych kompozycji kwiatowych, a po bokach powstały aleje obsadzone rzędami platanów klonolistnych. Obecnie możemy się pochwalić, że jest to największe w Polsce skupisko tego gatunku drzew, liczące aż 213 sztuk.

Teren ten pierwotnie nosił nazwę Quistorp-Aue. Prostokątny zieleniec zamykała od północy ulica, której po II wojnie światowej nadano nazwę ul. Piotra Skargi (niem. Roonstraße). Cała kompozycja przestrzenna jest zgodna z osią północny zachód-południowy wschód, gdzie aleja prowadzi w stronę Parku Kasprowicza (do 1945 niem. Quistorp Park), a także do Lasu Arkońskiego.

W 1946 roku urok tego miejsca był świadkiem masowych uroczystości, a szczególnie zapadających w pamięć wydarzeń, takich jak „Trzymamy Straż nad Odrą”. W 1959 roku zaszczycił to miejsce swoją obecnością Nikita Chruszczow, podczas spotkania z mieszkańcami Szczecina. W 1979 roku wzniesiono Pomnik Czynu Polaków, który stał się dominantą placu, wysuwając się w kierunku Parku Kasprowicza. Symbolizuje on orły, które wznoszą się w powietrze, ukazując trzy pokolenia Polaków zaangażowanych w odbudowę Szczecina.

Jednak to nie koniec historycznych wydarzeń. W dniu 11 czerwca 1987 roku Papież Jan Paweł II odwiedził miasto i na Jasnych Błoniach odprawił mszę, gromadząc setki tysięcy wiernych, dla których zbudowano ołtarz polowy nieopodal Pomnika Czynu Polaków. Tego ważnego wydarzenia nie zapomniano; w 1995 roku nadano placowi imię Jana Pawła II oraz ustawiono jego pomnik w pobliżu Urzędu Miasta, z racji architektonicznych nie w miejscu ołtarza, lecz po przeciwnej stronie.

Osobne artykuły: Pomnik Czynu Polaków oraz Pomnik Jana Pawła II w Szczecinie.

---

Oceń: Jasne Błonia

---