Park im. Stefana Żeromskiego to bez wątpienia jedno z najważniejszych miejsc w Szczecinie, pełniące rolę drugiego co do wielkości parku miejskiego w tym regionie. Jego powierzchnia wynosi około 22 hektarów, co czyni go przestrzenią idealną do odpoczynku i rekreacji.
Ten piękny park usytuowany jest w Śródmieściu, w szczególności na osiedlu Stare Miasto. Graniczy on z wieloma ulicami, a mianowicie Matejki, Malczewskiego, Parkową, Kapitańską, Storrady, Wawelską, Starzyńskiego oraz Zygmunta Starego. Warto zauważyć, że brzegi parku jednocześnie wyznaczają granice osiedla Grabowo.
Park im. Stefana Żeromskiego charakteryzuje się bogatą dendrologią. Na jego obszarze można spotkać około 177 gatunków oraz odmian drzew i krzewów, z których niektóre są ponad stuletnie. Wśród tych roślin znajdziemy takie okazy jak chińskie topole wielolistne, różne gatunki dębów, wierzby płaczące, orzechy czarne oraz szare, bukszpany, platany oraz bluszcze. W parku rosną również wyjątkowe drzewa, takie jak miłorzęby, kasztany jadalne i tulipanowce japońskie.
Park nie tylko przyciąga miłośników przyrody, ale także posiada niecodzienny zbiór rzeźb oraz elementów małej architektury. Wśród nich warto wspomnieć o:
- Pomniku przedstawiającym Stefana Żeromskiego autorstwa Sławomira Lewińskiego z 1978 roku,
- Rzeźbie "Fontanna" stworzonym przez Sławomira Lewińskiego w latach 1975-77,
- Rzeźbie "Macierzyństwo" autorstwa Anny Paszkiewicz z 1970 roku,
- Rzeźbie "Prometeusz" także autorstwa Anny Paszkiewicz z 1978 roku,
- Głazie z tablicami poświęconymi "Synom Pułku", którego projektantem był Jan Kryszkiewicz (1978, 2005),
- Głazie "Adam", uznawanym za pomnik przyrody.
Park im. Stefana Żeromskiego jest miejscem, które łączy w sobie zarówno walory przyrodnicze, jak i artystyczne, co czyni go atrakcyjnym celem dla mieszkańców Szczecina oraz turystów. Oferuje on nie tylko odpoczynek w otoczeniu natury, ale także refleksję nad sztuką i historią regionu.
Historia
Historia parku imienia Stefana Żeromskiego w Szczecinie sięga XVII wieku, kiedy to w 1721 roku w rejonie współczesnych ulic Kapitańskiej i Storrady utworzono cmentarz ewangelicki, którego celem była obsługa lokalnej mniejszości francuskiej. Z biegiem lat, w roku 1802, wprowadzono nowe przepisy, które zakazywały chowania zmarłych w kościołach oraz na przyległych cmentarzach. W związku z tym, w obrębie Bramy Królewskiej, między Fortem Leopold a Fortem Wilhelm, stworzono cmentarz miejski, który nazwano Grabowskim.
W 1900 roku władze miasta podjęły decyzję o likwidacji cmentarzy Francuskiego i Grabowskiego. Na ich miejscu zainicjowano przekształcenie terenu, co doprowadziło do powstania obecnie znanego parku. Dzisiaj ten obszar zieleni pełni nie tylko funkcję rekreacyjną, ale także przypomina o burzliwej historii miejsca.
Przypisy
- Raport o stanie miasta Szczecina 2004 [online], www.szczecin.pl [dostęp 02.11.2018 r.]
- Stachak Aleksandra, Maślak B.: Drzewa i krzewy parków centrum Szczecina. Roczn. Dendr., 38: 73-103
- Stachak Aleksandra, Hass-Nogal Małgorzata, Grinn U., Kubus M., Nowak G. Nowakowska M.: Zieleń Szczecina - ilustrowany przewodnik dendrologiczny Wydawnictwo Oficyna Szczecin 2000 str. 200-203, 224, 229-230.
Pozostałe obiekty w kategorii "Parki":
Park Brodowski | Park Leśny Arkoński | Park Jana Kasprowicza w Szczecinie | Ogród Botaniczny w Szczecinie | Park Leśny Klęskowo | Wały Chrobrego | Park Leśny Głębokie | Park Leśny Zdroje | Jasne Błonia | Ogród Dendrologiczny im. Stefana Kownasa | Ogród Różany w SzczecinieOceń: Park im. Stefana Żeromskiego w Szczecinie