Rynek Sienny w Szczecinie

Ulice i place

Rynek Sienny w Szczecinie to serce staromiejskiego krajobrazu, znajdujące się w formie prostokątnego, brukowanego placu, który stanowi centralny punkt w dzielnicy Śródmieście. Warto zaznaczyć, że to miejsce znajduje się na osiedlu Stare Miasto, co czyni je szczególnie atrakcyjnym celem dla turystów oraz mieszkańców.

Otaczające Rynek ulice, takie jak Sienna oraz Mściwoja II, tworzą harmonijną całość, a do placu prowadzi także ulica Osiek. Do 1945 roku, Rynek Sienny był znany pod inną nazwą - Heumarkt, co również świadczy o jego bogatej historii.

Historia

Historia rynku w Szczecinie sięga czasów średniowiecza, kiedy to pojawiła się jego nazwa, związana z handlem sianem prowadzonym na tym terenie. W XII wieku wzniesiono Stary Ratusz, izolowany pierwotnie jako drewniana konstrukcja, która z biegiem lat zyskała murowane mury. W XVII wieku budowla ta została przekształcona w stylu barokowym, co znacznie zmieniło jej dotychczasowy charakter.

W latach 1833–1835 do zachodniej pierzei rynku dobudowano nowy gmach giełdy, który zajął miejsce poprzedniego domu marynarza. Po 1879 roku budynek Starego Ratusza przestał służyć władzom miasta, a jego przestrzenie zostały wynajęte i zaadaptowane na lokale usługowe. Otaczające rynek kamienice również uległy przekształceniom, m.in. w stylu barokowym, a później przekształcone na styl eklektyczny.

Na rynku odbywały się targi, podczas których sprzedawano różnorodne produkty codziennego użytku. Niestety, w trakcie II wojny światowej na skutek alianckich bombardowań, znaczna część zabudowań rynku została zniszczona, w tym ratusz oraz giełda, które spłonęły. Po zakończeniu wojny podjęto decyzję o rozbiórce resztek kamienic oraz gmachu giełdy, a ratusz odbudowano w stylu gotyckim na trzech ścianach, a na południowej zastosowano elementy barokowe. Wówczas rynek zyskał nową nazwę – plac Rzepichy, która obowiązywała aż do 1995 roku, kiedy to stosowano także określenie Stary Rynek.

W miejscu zachodniej pierzei pojawiły się nowe, nowoczesne budynki w formie trzech kilkupiętrowych bloków z spadzistymi dachami oraz balkonami wychodzącymi na rynek. Z kolei w drugiej połowie lat 90. XX wieku rozpoczęto rekonstrukcję kamienic usytuowanych wzdłuż pierzei południowej i zachodniej, co przywróciło im częściowo wygląd sprzed zniszczeń. Przykładem takiej adaptacji jest kamienica Moninów, która nabrała historycznego charakteru i przypomina pierwotny styl zabudowy.

Kalendarium zmian nazwy rynku

W kontekście historycznym, zmiany nazwy rynku w Szczecinie są ważnym aspektem, który warto uwzględnić. Na rynku tym, który odgrywał kluczową rolę w życiu miasta, miały miejsce różne przekształcenia na przestrzeni wieków.

Okres
obowiązywania		Typ
1310forum antiquum
po 1325Heu Marckt, Heumarkt
1945–1995Plac Rzepichy, Stary Rynek
od 1995Rynek Sienny

Numeracja i kody pocztowe

W obszarze rynku Siennego w Szczecinie, pragniemy przedstawić szczegółowe informacje na temat numeracji oraz kodów pocztowych. Numery parzyste obejmują:

  • 2,
  • 4.

Numery nieparzyste to:

  • 1,
  • 3.

W przypadku kodów pocztowych, właściwy kod to: 70-542.

Przypisy

  1. a b c d Encyklopedia Szczecina. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015 r., s. 880–881. ISBN 978-83-942725-0-0.
  2. Busol: Historyczne Kalendarium Szczecina – Architektura cz. I. sedina.pl, 30.06.2012 r. [dostęp 08.11.2018 r.]
  3. Małgorzata Klimczak: Podzamcze. Kamienica Moninów wygląda już jak w XIX wieku. gs24.pl, 02.01.2011 r. [dostęp 14.11.2016 r.]
  4. Torney: Stary Ratusz. sedina.pl, 31.10.2005 r. [dostęp 09.11.2018 r.]
  5. Maciej Czekała: Był sobie Szczecin. Szczecin: Wydawnictwo Kampol, 2007 r., s. 287-289. ISBN 978-83-923981-1-0.
  6. Encyklopedia Szczecina. T. II A-O. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000 r., s. 287-289. ISBN 83-87341-45-2.
  7. Sz. Bursewicz: Nazwy szczecińskich ulic 1945-2004. Cz.1: Do roku 1956. W: Kronika Szczecina 2003 r., Szczecin: Wydawnictwo „Dokument”, s. 27–28.

Oceń: Rynek Sienny w Szczecinie

★★★★★
Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:24