Kamienica Wilhelma Zimmermanna w Szczecinie

---

Historia

Historia kamienicy Wilhelma Zimmermanna w Szczecinie zaczyna się w 1894 roku, gdy powstał pierwszy projekt budynku autorstwa architekta W. Trosta, zamówiony przez kupca Louisa Cohna. Trzy lata później architekt Wilhelm Zimmerman nabył działkę i wprowadził istotne zmiany w pierwotnym planie. Z jego inicjatywy wzniesiono czteropiętrową, narożną kamienicę, która miała stać się charakterystycznym punktem miasta.

W okresie od 1905 roku aż do wybuchu II wojny światowej, kamienica zmieniała właścicieli jeszcze kilkukrotnie, co świadczy o jej popularności i znaczeniu w ówczesnej społeczności miejskiej. Niestety, podczas alianckich bombardowań Szczecina, dach kamienicy oraz trzecie piętro uległy poważnemu zniszczeniu.

Po zakończeniu działań wojennych budynek przeszedł odbudowę, jednak w znacznie uproszczonej formie. Władze zdecydowały się na rezygnację z przywrócenia uszkodzonych detali architektonicznych. Z biegiem lat, dach o spadzistej konstrukcji został usunięty, a na jego miejscu nadbudowano dodatkową kondygnację, co zmieniło stalą bryłę budynku w jego nowej, powojennej odsłonie.

Opis

Kiedy spojrzymy na kamienicę Wilhelma Zimmermanna w Szczecinie, to naszą uwagę przyciąga jej pierwotna, trzy kondygnacyjna struktura. Zarówno elewacja, która wychodzi na ulicę Mazurską, jak i ta od strony ulicy Monte Cassino, posiadają 11 osi. W szczególności od strony ul. Monte Cassino osie oznaczone numerami 3, 4 oraz 8, 9 zwieńczone są ryzalitami pomiędzy parterem a drugim piętrem. Z kolei w stronę ul. Mazurskiej osie 3-5 oraz 8-10 umieszczono w *wykuszach* na poziomie pierwszego i drugiego piętra.

Okna umieszczone w ryzalitach dekorują stylowe naczółki, a przestrzeń znajdująca się pomiędzy oknami na pierwszej i drugiej kondygnacji wypełniają eleganckie płyciny. Co więcej, trzecie piętro, które obecnie wydaje się pozbawione stylu, pierwotnie ozdabiał koronujący gzyms, a nad trzema centralnymi osiami wznosił się wysoki szczyt z oknami poddasza. Zwracając uwagę na fasadę, która od strony placu Odrodzenia jest sześcioosiowa, można dostrzec wyraźnie wydzielony ryzalit z dwiema centralnymi osiami.

Warto dodać, że przed zniszczeniem, jakie miało miejsce podczas II wojny światowej, ryzalit wyróżniał się bogatym zdobnictwem, w tym płycinami, naczółkami, gzymsami oraz efektownym hełmem z latarnią. Niestety, do dzisiejszych czasów przetrwały jedynie dwie płyciny, które przypominają o dawnych formach dekoracyjnych.

Wnętrze kamienicy również kryje w sobie niezwykłe detale. Z oryginalnych elementów zachowały się piękne kafelki umieszczone w przedsionkach, finezyjna sztukateria na ścianach i sufitach, a także częściowo zachowane balustrady schodów, które dodają charakteru tej architektonicznej perełce.

---

Oceń: Kamienica Wilhelma Zimmermanna w Szczecinie

---